تاثیر بقایای سرخس آزولا در تشکیل کود آلی کمپوست از ضایعات چوب درختان میوه

به منظور بررسی نقش بقایای سرخس آزولا در تشکیل کمپوست از ضایعات چوب درختان سیب و انگور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار انجام گردید. برای تعدیل نسبت C/N، ضایعات هرس درختان (W) در نسبتهای مختلف با سرخس آزولا (A) ترکیب شدند. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: 1) 100% ضایعات هرس چوب (W100)، 2) مخلوط 75% ضایعات هرس و 25% سرخس آزولا (W75A25)، 3) مخلوط 50% ضایعات هرس و 50% سرخس آزولا (W50A50). مخلوط آسیاب شده شاخه‌های هرس به همراه بقایای سرخس آزولا در ظروف پلاستیکی بزرگ انباشته شده و ضمن تهویه در معرض فرایندهای تشکیل کمپوست شامل فاز اکسیداسیون بیولوژیک (Bio-oxidative) و فاز رسیدگی یا بلوغ (Maturation) قرار گرفتند. نتایج نشان داد اختلاط بقایای آزولا با ضایعات چوب در طول 120 روز تشکیل کمپوست در مقایسه با شرایط بدون آزولا سبب تسریع تشکیل کمپوست گردید بطوری‌که در پایان دوره کمپوست‌سازی، نسبت C/N در تیمارهای W50A50 و W25A75 به‌ترتیب به 1/8 و 6/13 رسید. نتایج حاصل از تجزیه مواد کمپوست شده در پایان آزمایش نشان داد که علاوه بر نیتروژن غلظت فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم نیز افزایش یافتند. چنین استنباط می شود که حجم عظیمی از ضایعات هرس درختان سیب و انگور می‌تواند با مدیریت مناسب و تعدیل نسبت کربن به ازت با مواد آلی حاوی نیتروژن بالا ازجمله بقایای سرخس آزولا بصورت کمپوست یا مواد آلی قابل استفاده تبدیل گردد

کلیدواژه ها:

انگور ، سرخس آزولا ، سیب ، ضایعات هرس ، کمپوست