تحلیل اقتصاد تولید و برآورد کارایی فنی انگورکاران با استفاده از تحلیل مرزی تصادفی مطالعه موردی: منطقه سیستان

منطقه سیستان، مهمترین منطقه تولید انگور در استان سیستان و بلوچستان است و اهمیت اقتصادی بسزایی در بخش کشاورزی این استان دارد. هدف های عمده این تحقیق عبارت است از: 1. بررسی روابط داده و ستانده در تولید انگور 2. اندازه گیری کارایی فنی انگورکاران در منطقه سیستان 3. بررسی عوامل موثر بر کارایی انگورکاران. به همین اساس با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایی دو مرحله ایی، در 3 شهرستان زابل، زهک و هیرمند از 266 نفر از انگورکاران به وسیله پرسشنامه، مصاحبه به عمل آمد. برای رسیدن به اهداف طرح با استفاده از تابع متعالی لگاریتمی(ترانسوگ)، به برآورد همزمان تابع تولید مرزی تصادفی و عدم کارایی فنی پرداخته شده است. میانگین کارایی فنی انگورکاران شهرستان زابل، زهک و هیرمند به ترتیب 0/82، 0/76 و 0/71 محاسبه شد. بنابراین بدون افزایش سطح زیر کشت و بهره گیری از فناوری موجود تنها با بهبود کارایی فنی می توان میزان تولید انگور منطقه را به طور قابل توجهی افزایش داد. افزون بر آن، بررسی تاثیر عوامل اقتصادی – اجتماعی مختلف بر کارایی فنی نیز نمایان می کند که متغیر های سن، تجربه و تحصیلات به طور جداگانه رابطه مستقیمی با میانگین کارایی فنی دارند. باغدارانی که فاصله درختان آنها بین 5/1 تا 5/2 متر و باغدارانی که تعداد قطعات زمینشان بین 2 تا 3 قطعه بود از بیشترین میانگین کارایی فنی برخوردار بودند. ار سوی دیگر، میانگین کارایی کشاورززانی که شغل دیگری غیر از انگور کاری نداشتندکمتر بود.

کلیدواژه ها:

تابع تولید انگور ، تابع تولید مرزی تصادفی ، کارایی فنی ، کشش تولید ، منطقه سیستان