بررسی رابطه هوش هیجانی و خود شکوفایی در بین دانش آموزان مقطع سوم ابتدایی در شهرستان باوی در سال تحصیلی ۹۸-۹۷

هدف از انجام این پژوهش،بررسی بررسی رابطه هوش هیجانی و خود شکوفایی در بین دانش آموزان مقطع سوم ابتدایی در شهرستان باوی در سال تحصیلی ۹۸-۹۷بوده است.به همین منظور،۲۰۰ نفر دانش آموزکه با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از جامعه ی آماری موردنظر برگزیده شده بودند، به عنوان گروه نمونه، مورد مطالعه قرار گرفتند.برای سنجش فرضیه ها از پرسش نامه های هوش هیجانی پترایدز و فارنهام،آزمون خودشکوفایی استفاده شده است. برای تحلیل داده های پژوهش، از شاخص ها و روش های آماری، مانند: میانگین ،انحراف معیار،آزمون t ،ضریب همبستگی،تحلیل واریانس و ضریب رگرسیون چندمتغیری استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که در پیش بینی خودشکوفایی به ترتیب،متغیرهای هوش هیجانی،هوش بهر عمومی(شناختی) و عوامل دموگرافیک دارای بیشترین قدرت پیش بینی می باشند .همچنین یافته های تحقیق نشان داد که بین هوش هیجانی و خودشکوفایی،همبستگی مثبت معنادار وجود دارد؛ بدین معنی که با افزایش میزان هوش هیجانی، سطح خودشکوفایی دانش اموزان افزایش می یابد.بنابراین،هوش هیجانی قادر به پیش بینی توانایی خودشکوفایی آزمودنی ها می باشد.بدینترتیب،می توان نتیجه گیری کرد که هوش هیجانی همراه با هوش عمومی و درآمدپیش بینی کننده ی خوبی برای متغیر خودشکوفایی باشند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خود شکوفایی ، دانش آموزان