تحلیلی بر دامنه مسئولیت مدنی شرکت های تولید غذا و دارو

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 280

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LAWHAMAYESH06_092

تاریخ نمایه سازی: 3 خرداد 1401

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر بررسی مبانی مسئولیت مدنی شرکت های تولیدکننده مواد غذایی و دارویی می باشد. نتایج نشان می دهد که متناسب ترین مبنای حقوقی جهت مسئولیت تولید کننده مواد غذایی، مبنای مسئولیت محض است.اشکالات وارد شده بر دو مبنای مسئولیت قراردادی و غیر قراردادی مبتنی بر تقصیر با گزینش مبنای مسئولیت محض تا حدود زیادی مرتفع گردیده است. در واقع می توان بیان داشت که که برای حمایت از مصرف کنندگان مواد غذایی، شناسایی مسئولیت محض برای تولید کننده در قبال زیان دیده است. مسئولیت محض مشکلات یادشده برای نظریه های دیگر را ندارد. در این نظریه، تولید کننده مواد غذایی باید محصول را به گونه ای تولید کند که خریدار بتواند بدون اینکه خطر نامتعارفی از ناحیه مواد غذایی تولید شده او را تهدید کند، از مواد خوراکی استفاده کند. ولی در خصوص مسئولیت مدنی تولید کنندگان دارو این دیدگاه بطور مسلم و آشکار به شکل فوق به تصریح قانون گذار نرسیده است بطوریکه هم اکنون مبانی حقوقی حمایت از حقوق مصرف کنندگان دارو به دلیل نارسایی هایی که طی این پژوهش به آنها پرداختیم ، از جمله تحمیل بار اثبات دعوا بر دوش مصرف کننده نمی تواند روش مناسبی برای حمایت از حقوق مصرف کننده دارو باشد و نیاز است که نظام حقوقی ما نیز همچون سایر نظام های پیشرفته حقوقی دیگر بستر حقوقی مناسب برای پذیرش مسئولیت محض را ایجاد کند. لذا گرته برداری حقوقی از قوانین تولید غذا و تسری به قوانین تولید دارو مسهل است زیرا در خصوص مسئولیت مدنی حقوق مصرف کنندگان مواد غذایی ، مسئولیت تولیدکنندگان موادغذایی از دیدگاه حقوقی هم جنبه قرارداری داشته و هم جنبه مسئولیت خارج از قرارداد. از دیدگاه حقوقی قراردادی؛ مسئولیت تولیدکنندگان موادغذایی؛ آن جا که قرارداد صراحت ندارد با تعهد ضمنی توجیه شده است(ضرورت بسط به حوزه دارویی). در واقع شرط ضمنی داد و ستد با تولیدکنندگان موادغذایی این است که مواد غذایی تولید و عرضه شده سالم باشد و هیچگونه عارضه جانبی برای بدن نداشته باشد. اثر قراردادی مسئولیت آنان نیز در حمایت از زیاندیدگان در اثبات تقصیر یا زیان می باشد.اگر خساراتی که وارد می شود ناشی از نقص استعمال مهیج بوده، یا نقض اطلاعات، به طور قطع، فروشنده تعهد خود را مبنی بر مواد خوراکی سالم نقض کرده است و بایدپاسخگو باشد. تعهد به ارائه اطلاعات لازم، درباره استفاده و نگهداری مبیع، تعهدی ضمنی قراردادی است که نقض تمام قراردادها بر عهده فروشنده است.

نویسندگان

هاجر نصاری

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی ، دانشگاه آزاد واحد پردیس اهواز، تهران، ایران

منصور عطاشنه

هیئت علمی، حقوق خصوصی، دانشگاه آزاداهواز، اهواز، ایران