بررسی رفتار خوردگی اتصال جوشکاری سوپر آلیاژ اینکلوی ۸۲۵ به روش SMAW

امروزه فرآیند جوشکاری به علت ضریب اطمینان بالا یکی از پرکاربردترین روش های اتصال در صنایع مختلف به شمار می رود. ازاین رو پژوهشگران همواره با استفاده از روش های جدید و ارتقای روزافزون آن ها سعی در افزایش کیفیت و کاهش هزینه ها داشته اند. جوشکاری در دو حالت ذوبی و حالت جامد انجام می شود. اتصال مشابه آلیاژ ها، پر کاربرد ترین حالت جوشکاری ذوبی می باشد که به دلیل منافع اقتصادی و همچنین سهولت کار نسبت به حالت غیرمشابه کاربرد گسترده ای در صنایع هوافضا، تجهیزات چاه های نفت و گاز و صنایع هسته ای دارد. پیشرفت صنایع و تکنولوژی مهندسان را به استفاده از مواد مختلف با خواص و قابلیت های گوناگون در محیط های دشوار صنعتی و شیمیایی ناگزیر کرده است. از آزمایشات صورت گرفته نتیجه شد که سوپرآلیاژ اینکولوی ۸۲۵ دارای زمینه آستنیتی بوده و رسوباتی با مورفولوژی متفاوت در این زمینه وجود داشته که عمدتا دلیل خواص مطلوب این آلیاژ ناشی از تجمع رسوبات در مرز دانه ها و جلوگیری از مهاجرت این مرز ها در دماهای بالا می باشد.افزایش ارتعاشات الکترو مغناطیسی موجب ریزدانگی ساختار و در نتیجه افزایش حجم مرزها گردیده و این افزایش حجم به معنای افزایش مکان های مرجح خوردگی می باشد اما توزیع یکنواخت رسوبات و حذف آخال ها در ارتعاشات بالاتر بر تاثیر منفی ریز دانگی بر خوردگی غلبه کرده و مقاومت به خوردگی را افزایش داده است.ملاحظه گردید از ارتعاش صفر تا ۱۵ ولت، مقاومت به خوردگی حفره ای افزایش اندکی یافته لیکن در ولتاژ های ۲۵ و ۳۰ مقاومت به خوردگی حفره ای افزایش چشمگیری داشته است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری ذوبی ، مورفولوژی ، سوپر آلیاژ اینکلوی ۸۲۵ ، ارتعاشات الکترو مغناطیس ، خوردگی حفره ای