بررسی عددی تاثیر پاشش و قطر ذرات آب بر NOx خروجی از یک موتور دیزل با کاربرد مخلوط های دیزل- بیودیزل

با توجه به اینکه کاهش آلاینده ی اکسیدهای نیتروژن یکی از چالش های اساسی طراحان و سازندگان موتورهای دیزلی است، استفاده از پاشش آب روشی مهم در جهت کاهش اکسیدهای نیتروژن خروجی از موتور میباشد. در این مقاله تاثیر استفاده از درصدهای مختلف پاشش صفر، ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ آب همراه با کاربرد مخلوط های مختلف دیزل-بیودیزل به وسیله ی شبیه سازی عددی در نرم افزار AVL Fire برای یک موتور دیزل مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر قطر قطرات پاشیده شده به داخل محفظه احتراق بر انتشار آلاینده NOx نیز مورد بررسی قرار گرفت. تغییر قطر قطرات آب، بر میزان انتشار اکسیدهای نیتروژن به ازای توان ترمزی تولیدی موتور تاثیر گذار بوده که در این مطالعه اندازه بهینه برای قطر ذرات آب ۰/۱۸ میلیمتر به دست آمد. نتایج نشان داد پاشش آب ۶۰ درصد، میتواند مقدار اکسیدهای نیتروژن را تا ۳۴ درصدکاهش دهد. همجنین با افزایش مقدار بیودیزل در مخلوط سوخت برای همه حالت های پاشش آب، مقدار اکسیدهای نیتروژن افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

پاشش آب ، بیودیزل ، اکسیدهای نیتروژن ، قطر ذرات