بررسی عددی و تجربی تغییر زاویه فرار پره و قطر مکش فن، بر ظرفیت مشعل

فنها با افزایش فشار یا سرعت سیال توسط یک جز چرخان، انرژی را به سیال انتقال میدهند. در فن های گریز از مرکز، هوا در امتداد محور چرخش پروانه وارد میشود و به طور مماسی از پروانه فن خارج میگردد. این فنها در مشعل ها، وظیفه تامین هوای احتراق را دارند. دبی هوای مورد نیاز مشعل با توجه به معادلات استوکیومتری احتراق سوخت محاسبه میشود. فن مشعل لازم است با غلبه بر افت فشار مسیر عبور هوا تا دودکش محفظه احتراق، این دبی را تامین کند. در این مقاله با شبیه سازی عددی احتراق در م شعل یک بویلر به ظرفیت ۱۲ مگاوات، افت فشار هوا از ابتدای مشعل تا دودکش محاسبه شده است و با توجه به این افت فشار، فن گریز از مرکز بکوارد طراحی شده است. به علت محدودیت در جانمایی فن، لازم است همزمان با ثابت نگه داشتن ابعاد پوسته فن و قطر پروانه، زاویه فرار پره۱ و قطر مکش فن به گونه ای طراحی گردد تا بیشترین دبی حاصل شود. با ساخت پروانه ای که به صورت بهینه طراحی شده و انجام تست سنجش دبی، بر مبنای ا ستاندارد AMCA-۲۱۰، مقدار دبی و توان الکتروموتور بد ست آورده شده ا ست و با نتایج شبیه سازی مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

مشعل ، فن گریز از مرکز ، دبی سنجی ، هوای احتراق ، ظرفیت مشعل ، افت فشار مسیر هوا