بررسی عوامل موثر بر خودکارآمدی کارکنان و حمایت اجتماعی و نقش انها بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان

در جوامع امروزی، فرسودگی شغلی شیوع زیادی پیدا کرده و تمام شئون زندگی مردم را در بر گرفته است و موجبات کاهشنیروی مولد کاری و ضربه به اقتصاد و تولید کشور را فراهم آورده است. این پدیده، جامعه را در همه ابعاد، با خطر مواجه میکند. فرسودگی شغلی، موجب تباهی در کیفیت خدماتی می گردد که به وسیله کارکنان ارائه می شود و می تواند عاملی برایترک کار، غیبت، کاهش روحیه و مسئولیت پذیری گردد؛ بنابراین ضروری است که شناخت کاملی از ماهیت بنیادی فشار کاریو فرسودگی شغلی داشته باشیم و عوامل مرتبط با آنها را مورد بررسی قرار داده تا بتوانیم از این طریق فشارهای شغلی و به تبعآن، فرسودگی شغلی را کاهش دهیم. از جمله عواملی که می توانند بر کاهش فرسودگی شغلی موثر باشند حمایت اجتماعی وخودکارآمدی کارکنان است. اگر چه پژوهش های مختلفی در خصوص رابطه حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلیانجام شده است؛ اما تاکنون مطالعه جامعی که این متغیرها را در کنار هم بررسی نموده و سهم هر کدام را در تبیین فرسودگیشغلی مشخص نموده باشد، انجام نشده است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودکارآمدی کارکنان و حمایتاجتماعی بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان است.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی کارکنان ، حمایت اجتماعی ، فرسودگی شغلی ، عملکرد سازمان