بهره وری از تکنولوژی ارتباطی APN و جایگزینی آن با خطوط ارتباطی E۱ مخابرات (مطالعه موردی شرکت توزیع نیروی برق استان فارس)

در شرکت ها و سازمان هایی که امور تحت پوشش آنها در گستره جغرافیایی وسیع و فواصل دور از هم قرار گرفته باشد ، برقراری ارتباطات و زیرساخت های شبکه جهت تبادل داده و پشتیبانی مستمر آنها از پیش نیازهای مهم در تداوم کسب و کار سازمانی به شمار می آید. نظر به اینکه شرکت های مخابرات و ارتباطات زیرساخت متولیان برقراری ارتباطات دیتا محسوب می شوند از نخستین روزهایی که راه اندازی و پیاده سازی شبکه های LAN و WAN در کشور ایران قوت گرفت برای نقاطی که فاصله مکانی قابل توجهی با یکدیگر داشتند مانند ارتباط دو اداره در دو شهرستان مختلف ، برقراری ارتباط دیتا به طور عمده به شرکت مخابرات و زیرساخت هایی که این سازمان در اختیار داشت ، سپرده شد. مشکل اما از آنجایی شروع می شد که در نقاطی از استان به ویژه در نقاط دورافتاده عدم وجود زیرساخت های مخابراتی و یا ضعف در تاسیسات ارتباطی موجب عدم برقراری ارتباط و یا کندی و اختلال قابل توجه می گردید و خدمت رسانی و پاسخگویی به شهروندان و مراجعه کنندگان مختل می شد. در این نوع زیرساخت ، مدیایی که در نقطه تحویل به مشتری استفاده می گردد زوج سیم مسی بوده و حداکثر پهنای باند تضمین شده در بهترین حالت ۲ mbps خواهد بود. بسته به فاصله نقطه تحویل تا مرکز مخابراتی و تعداد نقاط واسط در مسیر ، معمولا این میزان پهنای باند بسیار ایده آل فرض می شود و جهت جلوگیری از قطعی و اختلال ، نیاز به کاهش پهنای باند و دستکاری در تنظیمات مودم ها و روترها می باشد. این تکنولوژی متعلق به حدود پانزده الی بیست سال پیش بوده و هزینه های ماهیانه و دوره ای آن نیز بسته به پهنای باند واگذار شده بسیار بالا می باشد. در این مقاله راهکارهای جایگزین و مناسب بررسی و بهترین و مقرون به صرفه ترین راهکار که منجر به پایداری مداوم شبکه و پهنای باند مطلوب و هزینه آبونمان بسیار پایین شود ، معرفی میگردد.

کلیدواژه ها:

زیرساخت ، ارتباطات ، APN ، دیتا ، داده ها ، شبکه ، فیبرنوری ، E۱ ، Wireless ، MPLS