حضور ربات های امدادگر در شرایط امداد و نجات

این دسته از رباتها شبیه به اسباب بازی های بزرگ و دارای فناوری پیشرفته هستند . اما هواپیماها و هلیکوپترهای رباتیک کـه مجهز به دوربین , میکروفون و حس گرهای متنوعی هستند , می توانند اط لاعات بـسیار حـساس و پـر اهمیـت را بـ رای مراکـز کنترل امداد، پس از بروز حادثه ای سهمگین همچون توفان کاترینا تامین نمایند . خانم رابین مورفی , مدیر مرکز امداد و نجات به کمک رباتیک، می گوید : به کمک این ابزارها ضرورتی وجود ندارد که شما تا صبح فردا ، برای روشنی هوا و مسا عد شدن شرایط پرواز انتظار بکشید تا پس از آن دریابید که کدام نواحی آسیب دیده اند ، کجا بیشترین صـدمه را متحمـل شـده و کـدام راههـا هنوز برای دسترسی به محل حادثه دیده قابل استفاده اند خانم مورفی ، استاد دپارتمان علـوم مهندسـی کـامپیوتر در دانـشگاه فلوریدای جنوبی، چند ر وز پس از آسیب دیدن سواحل خلیج سن لویئز در می سی سی پی , از یـک ماشـین پرنـده بـ دون سـر نشین برای کمک به عملیات امداد استفاده نمود . این ماشین پرنده به راحتی در دو چمدان قابـل حمـل اسـت و در عـرض 15 دقیقه می توان آن را برای پرواز نمود . خانم مورفی معتقد است که حاصل تلاش آنها در لحظات اولیه پس از حادثه ، زمـانی کـه هنوز افراد زنده زیادی محتاج کمک هستند , می تواند بسیار ارزشمند و مثمر ثمر باشد . بعد از توفانی همچون کاترینا , میتوان بـ ه سرعت سقف منازل را مشاهده کرد و کسانی که گرفتار توفان شده اند و یا حتی آنان که ضعیف ترند و طاقـت تح مـل کمتـری دارند را زودتر از محیط حادثه خارج و به مکانی امن منتقل نمود . ربات های پرنده ای که بال های ثابت دارنـد مـی تواننـد بـ ه خوبی بین 30 تا 120 متر ب ه راحتی پرواز کند . ارتفاعی بالا تر از ارتفاع درختان و البته پایین تر از خطـوط پـروازی متعلـق بـه سایر تجهیزات پر نده، به کمک این ربات ها به راحتی می توان یک نمای بزرگ از نواحی تخریب شده را مشاهده کرد . اما ربـات هایی که شبیه هلیکوپتر هستند می توانند حتی به زمین نزدیکتر هم بشوند ، آنها می توانند از داخل پنجره ها به درون منازل سزک بکشندتا از عدم وجود مصدوم در خانه ها اطمین ان حاصل شود . حتی پس از پایان عملی ات امداد به کمک این پرنده هـا می توان اطلاعات دقیقی از ساختار و کیفیت تخریب در نواحی آسیب دیده به دست آورد . ایـن ربـات هـای امـداد گـر بعـد از حوادث 11 سپتامبر در نیویورک ، ویرجینیا و پنسیلوانیا توانستند اعتبار کافی را برای انجام عملیات بعدی کـسب کننـد . دکتـر مورفی در مورد آن روزها می گوید : حادثه ساختمان تجارت جهانی اولین حضور ربـات هـای زمینـی در یـک عملیـات امـداد و نجات بودند . ربات های ما می توانستند به زیر زمین بروند، به جایی که انسان و یـا سـگ هـای امـداد گـر تـوان ورود بـه آن را نداشتند و یا حتی آنجا هنوز در گیر آتش بود . ما می توانستیم به کمک ربات ها به هر جایی وارد شویم که انسان هـا یـا نمـی توانستند و یا نمی خواستند که به آنجا وارد شوند . اما هر حادثه چه طبیعی باشد و چه بر اثر عملیـاتی انـسانی واقـع شـود ، بـا حادثه ای دیگر متفاوت است . اگر چه ربات ه ای زمینی در میان آوار ها و تکه سنگ های بجا مانده از ساختمان سازمان تجارت جهانی بسیار ارزشمند و مفید بودند ، اما هرگز نمی توانستند در حادثه ای همچون کاترینا نمایی بزرگ از نواحی حادثه دیـده را در اختیار تیم امداد قرار دهند . غیر قابل کنترل بودن فناوری های نوین از یک سو و گامهای بسیار آرام نهاد هـای حکـومتی از سوی دیگر مانع آن شده است که نهاد های رسمی امدادگر بتوانند به راحتی با ابزار ها و ادوات نوین امداد و نجات مبتنـی بـر فناوری رباتیک هماهنگی و تطابق پیدا کنند . خانم مورفی معتقد است مسئولین امداد عموما با یک نوع بـ دبینی بـه تجهیـزات مدرن نگاه می کنند . البته این وضعیت قابل درک است چرا که می توان تصور کرد تاکنون چه مقدار ابزار و ادواتی تولیـد شـده است که به قصد جلب مشتری ادعا کرده اند .