بررسی آراء و اندیشه های سید مرتضی

جامعه شیعه همواره در مسیر خود با چالش های فراوانی مواجه بوده است و از انجایی که اغلب در اقلیت بوده فرصت چندانی را برای بروز مبانی اندیشه خود و شکوفایی آنچنان که باید و شاید نداشته است.اما در دوران آل بویه این فرصت برای شیعیان بوجود امد تا در بستری که فراهم شده به بیان اندیشه ها و شاخصه های مکتب تشیع بپردازند.این فضای بوجود امده سبب شد تا افراد سرشناس و متفکرانی مانند سید مرتضی از این جو به بهترین شکل ممکن برای پیشبرد اهداف جامعه شیعی بهره جوید.سید مرتضی در مدت حیات علمی خود توانست از سویی به معرفی و شناساندن مبانی اندیشه شیعی اهتمام جدی بورزد و از سویی دیگر در برابر گروه هایی که سعی در به حاشیه راندن تشیع داشتند مقابله کنند که نمونه بارز ان را میتوان در نوشتن اثاری در رد اندیشه معتزلیان و بخصوص قاضی عبدالجبار دانست.در این مقاله سعی برآن است با استفاده از روس توصیفی -تحلیلی و با بهره گیری از سیوه کتابخانه ای ، ضمن بررسی شاخصه های حیات علمی سید مرتضی،به بررسی اوضاع سیاسی و فرهنگی عصر وی و نیز نقش سید مرتضی در شناسایی و نمایاندن مبانی اندیشه های شیعی بپردازد.

کلیدواژه ها:

سید مرتضی ، تشیع ، آل بویه ، معتزله ، قاضی عبدالجبار