پیش بینی سبکهای مقابله ای بر اساس تاب آوری، سازگاری اجتماعی و کفایت اجتماعی در فرزندان مراکز شبه خانواده استان تهران

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف پیشبینی سبکهای مقابله ای بر اساس تاب آوری، سازگاری اجتماعی و کفایت اجتماعی در فرزندان مراکز شبه خانواده استان تهران صورت پذیرفت.روش: جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کودکان مراکز شبه خانواده تهران است. با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۸۱ کودک به شیوه تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر شامل چهار پرسشنامه سبکهای مقابله ای (انلر و پارکر،(۱۹۹۰، تاب آوری (کونور و دیویدسون،(۲۰۰۳، سازگاری اجتماعی (ویسمن و پیکل،(۱۹۹۹ و کفایت اجتماعی (پرندین،(۱۳۸۵ است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۵ تحلیل گردید.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که تاب آوری، سازگاری اجتماعی و کفایت اجتماعی توان پیشبینی سبکهای مقابله ای را دارد، به بیان دیگر میتوان سبکهای مقابله ای را از طریق تاب آوری، سازگاری اجتماعی و کفایت اجتماعی پیشبینی نمود. در این بین سبک مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار از طریق تاب آوری بالاتر و سازگاری اجتماعی بالاتر پیش بینی می شود. کفایت اجتماعی هم می تواند سبک مقابله ای مساله مدار را بیش از سبک های دیگر پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

سبکهای مقابله ای ، تاب آوری ، سازگاری اجتماعی ، کفایت اجتماعی ، فرزندان مراکز شبه خانواده