نقش مهارتهای ارتباطی در استرس شغلی مربیان پیش از دبستان استان کردستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مهارتهای ارتباطی در استرس شغلی مربیان پیش از دبستان شهرستان سقز انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه مربیان مهدکودک و پیش دبستانی شهرستان سقز که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ مشغول به تدریس بودند. روش این پژوهش کمی و از نوع پژوهشهای همبستگی میباشد. نمونه مورد نظر با توجه به هدف پژوهش شامل ۱۰۰ مربی پیش دبستانی است. برای گردآوری داده ها از ۲ پرسشنامه مهارتهای ارتباطی کوئین دام (۲۰۰۴) و استرس شغلی اسیپو (۱۹۷۸) استفاده شد.مقدار همبستگی به دست آمده برابر -۰/۸۳ میباشد که این مقدار در سطح معنادار شده است؛ بنابراین فرضیه اصلی پژوهش تائید میشود و میتوان گفت بین مهارتهای ارتباطی با استرس شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. به این معنی که هر چه مهارتهای ارتباطی مربیان بالاتر باشد میزان استرس شغلی آنها پایینتر خواهد بود. همچنین مقدار مجذور R برابر ۷۴ درصد است که مقدار بالایی محسوب میشود. میتوان گفت مولفه های مهارتهای ارتباطی(ارسال پیام، کنترل عاطفی، گوش دادن، بینش، ارتباط با قطعیت) ۷۴ درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین میکنند. مقدار F به دست آمده برابر ۵۹.۰۱۳ است که در سطح معنادار شده است.نتیجه گیری: مهارتهای ارتباطی با استرس شغلی مربیان پیش از دبستان رابطه معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، استرس شغلی ، مربیان پیش از دبستان