بررسی رابطه رهبری همنوا و اثربخشی مدرسه با میانجیگری انگیزش شغلی و اشتراک دانش در مدارس مقطع ابتدایی: ارائه یک مدل

 مقدمه: اثربخشی مدرسه یکی از اولویت های اصلی نظام آموزش و پرورش است. موفقیت سازمان در تحقق اهداف و همچنین در گرو چگونگی اعمال مدیریت و سبک های موثر رهبری مدیر است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه رهبری همنوا و اثربخشی مدرسه از طریق متغیرهای میانجی اشتراک دانش و انگیزش شغلی معلمان است. روش ها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان هشتگرد بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۲۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل ۴ پرسشنامه (اثربخشی مدرسه، رهبری همنوا، اشتراک دانش و انگیزش شغلی معلمان) با طیف لیکرت بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله اساتید صاحب نظر تایید شد و پایایی آن ها نیز با استناد به ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. بررسی روابط بین متغیرهای پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و لیزرل نسخه ۵/۸ انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش بیانگر نقش معنادار متغیرهای پژوهش در تعیین اثربخشی مدارس است. بر اساس یافته های به دست آمده رهبری همنوا با واسطه دو متغیر انگیزش شغلی و اشتراک دانش بر اثربخشی مدرسه تاثیرگذار است. در این میان نقش میانجی انگیزش شغلی بیشتر از اشتراک دانش است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، از طریق رهبری همنوا می توان زمینه ارتقای رضایت شغلی و اشتراک دانش و افزایش اثربخشی مدرسه را فراهم آورد که توصیه می شود مسئولین مدارس به این مساله توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

Resonant Leadership ، Job Motivation ، Knowledge Sharing ، Effectiveness ، رهبری همنوا ، انگیزش شغلی ، ا شتراک دانش ، اثربخشی