موانع اجرای سبک مدیریت مشارکتی در واحدهای پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر اراک

مقدمه: شکی نیست که یکی از مهمترین عوامل در پیشبرد اهداف یک سازمان، اعمال شیوه های صحیح مدیریت است و از آنجا که به عقیده بسیاری از صاحبنظران، امروزه اداره امور بیمارستان یک کار مهم گروهی است؛ بنابراین بمنظور فراهم آوردن زمینه مشارکت در بیمارستان؛ شناخت موانع اجرا و سپس تعیین راه حل با توجه به منابع و محدودیتها الزامی است. هدف از این مطالعه بررسی موانع اجرای سبک مدیریت مشارکتی در واحدهای پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر اراک در سال ۱۳۸۶ بوده است. روش: این پژوهش مطالعه ای توصیفی است.نمونه های پژوهش شامل ۲۶ مدیر پرستاری و ۸۷ پرستار شاغل در ۳ بیمارستان آموزشی شهر اراک بوده اند. داده ها بوسیله پرسشنامه جمع آوری شد و سپس بوسیله آمار توصیفی مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه ۹۹/۵۶ درصد افراد عوامل سازمانی را بعنوان مهمترین مانع اجرای مدیریت مشارکتی می شناسند. همچنین یافته های پژوهش نشان میدهد که بیشترین واحدهای پژوهش (۱/۸۴%) تا به حال آموزشی درباره مدیریت مشارکتی ندیده اند و ۱/۷۶ درصد به ایجاد جو مشارکت در سازمان موافق بوده و بقیه افراد هم تا حدودی موافق بوده اند، و بعبارتی هیچکس مخالف با این موضوع نبوده است. نتیجه گیری: این تحقیق مهمترین مانع را از جهت بعد، عوامل سازمانی شناخته و سپس با اختلاف ارزش ناچیز؛ موانع فرهنگی، فردی – مدیر و فردی – پرسنل بعنوان موانع اجرای مدیریت مشارکتی معرفی کرده است. «بهسازی مدیران برای مدیریت شایسته محور» راهکاری است که می تواند علاوه بر کمک به رفع موانع، منجر به بکار گیری صحیح این سبک مدیریتی یا انتخاب بهترین سبک مدیریت مناسب برای سازمان گردد.

کلیدواژه ها:

Barriers to participative management ، Personnel participation ، Nursing units ، موانع اجرای مدیریت مشارکتی ، مشارکت کارکنان ، واحدهای پرستاری