کاهش انگیزه دانشجویان پرستاری: یک مطالعه کیفی

مقدمه: انگیزه به عنوان یکی از مهم ترین عوامل جهت دهنده فعالیت های انسان شناخته شده است. فقدان یا کاهش انگیزه بر تمامی عملکردهای فرد اثر گذاشته و سبب تاثیرات منفی زیادی می شود. با توجه به اهمیت انگیزه در دانشجویان پرستاری، این مطالعه با هدف تبیین درک دانشجویان پرستاری از کاهش انگیزه انجام شد. روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا انجام شده است. در این مطالعه ۱۲ دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی فسا بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و در سه مصاحبه گروهی متمرکز مشارکت نمودند. پس از جمع آوری اطلاعات، کلیه مصاحبه های ضبط شده بر روی کاغذ پیاده و مرور گردیدند و تم ها یا درون مایه ها استخراج گردیدند. سپس فهرستی از این تم ها تهیه گردید و شباهت ها در معنا و مفهوم آن ها مرور شدند. بر اساس محوریت، تم ها در یک زیر طبقه قرار گرفتند و سپس با مرور مجدد زیر طبقه ها، زیر واحدهای مربوط به هم در یک طبقه قرار گرفتند. یافته ها: با استفاده از تجزیه و تحلیل دست نوشته ها تعداد قابل توجهی درون مایه اولیه و شش درون مایه اصلی که هر یک دارای چند درون مایه فرعی داشتند، استخراج شد. درون مایه های اصلی به دست آمده در مورد کاهش انگیزه دانشجویان پرستاری شامل فرهنگی - اجتماعی، آموزشی، مدیریتی، پژوهشی، ارتباطی و زمینه ای بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مشکلات ارتباطی با دانشجویان از عوامل بسیار مهم در کاهش انگیزه و علاقه آن ها به رشته پرستاری است. با توجه به نتایج به دست آمده، توصیه می شود سیاست گذاران سیستم بهداشتی و درمانی، اساتید و مدیران پرستاری به منظور افزایش انگیزه دانشجویان از موارد فوق در برنامه ریزی های خود استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

Motivation ، nursing student ، qualitative study ، Fasa ، انگیزه ، دانشجوی پرستاری ، مطالعه کیفی ، فسا