بررسی ادراکات پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه زنجان از موانع به کارگیری یافته های تحقیقات پرستاری، و ارتباط آن با برخی متغیرهای زمینه ای

مقدمه: برای پرکردن شکاف بین شواهد علمی و مراقبت از بیمار لازم است تا موانع موجود به دقت درک و شناسایی شود. هدف مطالعه حاضر تعیین موانع به کارگیری تحقیقات از نقطه نظر پرستاران فارغ التحصیل شاغل در بخش های مراقبت ویژه زنجان بود. روش: در این مطالعه داده ها با استفاده از مقیاس موانع عملکرد مبتنی بر شواهد «فانک» جمع آوری شد. بر اساس فرمول های آماری نمونه مطالعه را ۶۴ پرستار فارغ التحصیل و شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی زنجان تشکیل می داد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های آماری استنباطی (فریدمن، کروسکالوالیس و من ویتنی یو) استفاده شد. یافته ها: مطابق با نتایج طرح، سه مانع اصلی و اول در به کارگیری نتایج تحقیقات از دیدگاه واحدهای پژوهش عبارت بودند از: «نبود تسهیلات کافی»، «نبود وقت کافی برای مطالعه پژوهش ها»، و «نبود وقت کافی برای اجرایی کردن ایده های جدید». در ضمن اختلاف معناداری بین متغیرهای زمینه ای از قبیل جنس، سابقه، مدرک و سمت در بخش با نمره کل مقیاس موانع دیده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه توصیه می شود که سیستم بیمارستان های آموزشی زنجان باید برای تامین تسهیلات و در اختیار گذاشتن وقت لازم به منظور مطالعه و به کارگیری نتایج تحقیقات توسط پرستاران، تغییر یابد.

کلیدواژه ها:

Keywords:Evidence-based practice ، Evidence-based nursing ، Intensive care units ، واژگان کلیدی: عملکرد مبتنی بر شواهد ، پرستاری مبتنی بر شواهد ، بخش های مراقبت ویژه