تاثیر شدت و محل آسیب در بدنه سد بتنی قوسی بر روی خصوصیات مودی سازه

شناسایی خرابی های سازه یی با روش های ارتعاش - مبنا از جمله مسائلی بوده است که به دلیل ماهیت غیرمخربی اش، بسیار به آن توجه شده است.این موضوع در مورد سدهای بتنی قوسی، اهمیتی دوچندان دارد و عدم شناسایی خرابی های موضعی در ابرسازه های ذکر شده و گسترش آن، ایجاد خرابی های کلی و ناگهانی و به دنبال آن تحمیل خسارت های عمده ی جانی و مالی را در سطح ملی و جهانی در پی خواهد داشت. در مطالعه ی حاضر، به بررسی آثار خرابی در ویژگی های مودال در سدهای بتنی قوسی پرداخته شده است. برای این منظور مدل اجزاء محدود یک سد بتنی قوسی، با سناریوهای مختلف خرابی، شامل: ۹ محل مختلف و ۳ سطح از خرابی به همراه تغییر در ویژگی های مودال سیستم قبل و بعد از وقوع خرابی بررسی شده است. نتایج پارامترهای مودال سازه ی سالم و سیستم های آسیب دیدهنشان می دهند که بسامدهای طبیعی سیستم، حساسیت کمتری نسبت به شکل مودهای سیستم در برابر خرابی دارند. همچنین، خرابی های موجود در قسمت های بالایی و میانی، اثر بیشتری در تغییرات مشخصات مودال سیستم نسبت به مناطق پایینی از بدنه ی سد می گذارند.

کلیدواژه ها:

پایش سلامت ، سد بتنی قوسی ، خصوصیات مودی ، شدت و محل آسیب ، بسامد طبیعی ، شکل مود