تاثیر آموزش بر دانش، نگرش و باورهای بیماران نارسایی عروق کرونر نسبت به علایم انفارکتوس میوکارد

مقدمه: بیماری های عروق کرونر از جمله مشکلات شایع بهداشتی در دنیا محسوب شده که احتمال ابتلا به انفارکتوس میوکارد در آن ها نسبت به جمعیت سالم بیشتر است. افزایش آگاهی، نگرش و باور این بیماران از علایم انفارکتوس میوکارد نقش مهمی در کاهش تاخیرات پیش بیمارستانی دارد و آموزش پرستاری می تواند نقش مهمی را در رسیدن به این هدف ایفا کند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش پرستاری بر دانش، نگرش و باور بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر در پاسخ به علایم انفارکتوس انجام شده است. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده است. نمونه های این پژوهش ۱۷۰ بیمار مبتلا به یکی از بیماری های عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید رجایی تهران هستند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی سازی بلوک بندی شده به دو گروه مساوی تجربه و کنترل تخصیص داده شدند. در این مطالعه گروه تجربه تحت آموزش پرستاری قرار گرفت و در نهایت دو گروه تجربه و کنترل با هم مقایسه شدند. نتایج حاصل از مطالعه با روش های آماری توصیفی، تی مستقل و تی زوجی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره دانش، نگرش و باور بیماران گروه تجربه قبل و بعد از اجرای مداخله پرستاری وجود داشته است (۰۰۱/۰=p). همچنین میانگین نمره دانش، نگرش و عقاید بیماران گروه تجربه در مقایسه با گروه کنترل بعد از اجرای مداخله افزایش یافته است (نمره دانش از ۰۵/۱۲ به ۴۵/۱۷، نمره نگرش از ۶۴/۹ به ۹۱/۱۲ و نمره باور از ۹۵/۱۵ به ۵۰/۱۸). نتیجه گیری: اجرای برنامه های آموزش پرستاری می تواند نقش مهمی را در بالا بردن دانش و نگرش بیماران قلبی در معرض خطر انفارکتوس میوکارد داشته باشد. لذا توجه به امر آموزش پرستاری مستمر و دقیق به بیماران بستری به منظور کاهش تاخیرات پیش بیمارستانی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، attitude ، beliefs ، nursing education ، myocardial infarction ، coronary artery disease ، دانش ، نگرش ، باور ، آموزش پرستاری ، انفارکتوس میوکارد ، بیماری عروق کرونر