درک دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان از وضعیت تحصیل در این رشته نوپا در ایران، یک مطالعه کیفی

مقدمه: پرستاران متخصص بالینی از اعضای حیاتی سیستم خدمات بهداشتی هستند. دانش و مهارت آنان در کیفیت مراقبتی که بیماران دریافت می کنند بسیار تاثیرگذار است. در کشور ایران طی چند سال اخیر، آموزش پرستار متخصص بالین به صورت رسمی و آکادمیک در مقطع کارشناسی ارشد در چند دانشکده به صورت محدود انجام پذیرفته است. با توجه به نوپا بودن این رشته، تجارب دانشجویان مشغول به تحصیل در این رشته از جهت درک تجارب آن ها در زمینه رشته تحصیلی شان مورد توجه قرار می گیرد. هدف این مطالعه بررسی کیفی درک دانشجویان پرستاری مراقبت ویژه نوزادان درباره وضعیت تحصیل در این رشته نوپا در کشور ایران می باشد. روش: در این مطالعه کیفی ۸ دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان مورد مصاحبه نیمه ساختاری با نمونه گیری هدفمند قرار گرفتند. مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت و سپس به روش تحلیل محتوا، تحلیل گردید. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته موجب ظهور ۸ زیرمضمون و ۲ مضمون اصلی گردید. زیرمضامین عبارت بودند از: ضرورت وجودی رشته، نگرش مثبت، آینده مشروط بر شرایط، الزام توانمندسازی حرفه ای، ناآمادگی شرایط بالینی برای پذیرش رشته، عدم تناسب کوریکولوم رایج، سرخوردگی بعد از ورود و قدرت تجربه بالینی. همچنین دو مضمون اصلی ابهام نقش و موفقیت مشروط از تلفیق زیرمضامین به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر می رسد برای شرکت کنندگان لزوم تغییرات زیربنایی در حیطه های آموزش، مدیریت بالین و توانمندسازی حرفه ای را برای تضمین موفقیت رشته پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان ضروری می دانند و بدون این تغییرات آینده حرفه ای روشنی برای حیطه بالینی خود قایل نیستند

کلیدواژه ها:

Qualitative research ، neonatal intensive care nurse practitioner students ، پژوهش کیفی ، کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه نوزادان