تاثیر معماری و باغ سازی در عصری صفوی( مطالعه موردی مکتب اصفهان)

باغ ایرانی در شهرسازی و معماری سنتی ایران دارای جایگاهی بلند مرتبه و رفیع می باشد. باغ ایرانی تنها یک پدیده هنری در حوزه معماری نیست بلکه یک پدیده فرهنگی و چند بعدی است که متعلق به جامعه و فرهنگ ایرانی است. همچنین اصفهان، یکی از شهر های تاریخی ایران در دوران اسلام به دلیل موقعیت ویژه اش به خصوص در زمان حکومت صفویان، رونق خاصی در معماری یافت. این شهر که از سوی شاه عباس به پایتختی برگزیده؛ از مسجد، کاخ ها، پل ها، خیابان ها و باغ های زیادی بهرمند شد؛ و توسعه ی آن در زمان شاه عباس دوم همچنان ادامه یافت. این معماری گرچه درخشان ترین عصر معماری ایران نبوده، عصر اعتلای معماری ایران است. باغ های یرانی در زمان صفویان همچون سایر عرصه های هنر و معماری در آن دوران مورد توجه قرار گرفت. در زمان صفویان با رسمی گشتن مذهب شیعه حضور پررنگ تر دین و مفاهیم مذهبی در هنر های رایج آن مبتنی بر اصالت هنر ایرانی با تکیه بر هنر اسلامی به وجود آمد؛ در این دوره باغ های زیادی در سرتاسر قلمرو پادشاهان صفوی ساخته شد و باغ های دیگری مورد مرمت قرار گرفت.در این مقاله سعی داریم تاملی کنیم در معماری و باغ سازی دوره صفوی.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، مکتب اصفهان ، باغ ایرانی ، باغ صفوی