نقش خانواده و مدرسه در پیشگیری از بزهکاری کودکان

دوران کودکی اساسی ترین دوران برای شکل گیری شخصیت در افراد و رفتن آنها به راه صالح یا راه تباهی و انحرافاست. از این رو تمرکز دولت های مختلف بر پیشگیری اجتماعی رشدمدار بوده است. به عبارت دیگر نظام های حقوقیمختلف در جهان به این نتیجه رسیدهاند که ارتکاب جرم، یک اتفاق، حادثه و واقعه که ناگهانی رخ دهد، نیست، بلکه یکمسیر و روند است. در این راستا ،در بررسی بزهکاری، بر چهار منبع کنترل بزهکاری نوجوانان تاکید می شود: وابستگیآنها به پدر و مادر، مدرسه، گروه همساالن و اشتیاق به انجام کارهای عادی و روزمره همگانی، خصوصا تحصیلات ویافتن شغل ،در یک تقسیم بندی دیگر عوامل کنترل بزهکاری را می توان-نظارت مربوط به قبل از تولد؛ - مقررات مربوطبه بعد از تولد طفل شامل: ۱ -ایجاد محیطی آرام و سالم در خانواده و - تامین آموزش و پرورش مناسب دانست.روابطبین والدین و فرزند، از هم پاشیدگی خانواده و فقدان نظم و تعادل در خانواده، سست شدن عقاید مذهبی و اخالقی دربزهکاری نوجوانان نقش مهمی دارد.محیط خانواده اولین محیطی است که فرد در آن رشد می کند و هنجارها را میآموزد . علی رغم اینکه بسیاری از عوامل در وقوع بزهکاری اطفال و نوجوانان دخیل اند اما در گام نخست این خانواده هاهستند که نقش تعیین کننده ای در سرنوشت اطفال دارند. چنانکه با تربیت درست می توانند کودک را به راه صحیحهدایت کنند و یا شرایط و محیط را برای تحقق بزهکاری توسط اطفال مهیا سازند . همچنین از بعد دیگر با توجه به نقشمدرسه در پیشگیری از بزهکاری می توان گفت ،مدرسه اولین محیط اجتماعی است که کودک و نوجوان ناچار است خودرا با نظم و قوانین آن هماهنگ سازد. این نظم و تربیت مسلما از قوانین و مقررات حاکم در خانواده رسمی تر و اطاعت ازآن لازم است. در این مرحله است که کودک و نوجوان ناسازگار، نامتعادل یا عقب مانده ذهنی که استعداد پیروی از نظمیا هماهنگی با محیط را ندارد، با عدم موفقیت مواجه می شود. این عدم موفقیت به نوبه ی خود به علت سرزنش ها،ملامت های والدین و اولیای مدرسه و اطرافیان و شکسته شدن غرور و احترام کودک باعث تشدید حس سرکشی، عدمعلاقه به ادامه تحصیل، رها کردن مدرسه، فرار از مدرسه، ولگردی، معاشرت های ناباب و بالاخره ارتکاب جرم می شود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، مدرسه ، پیشگیری ، بزهکاری کودکان