بررسی و سنجش میدانی میزان رضایت شغلی در میان کارکنان دانشگاه تهران

رضایتمندی شغلی، بر این مهم تاکید دارد که مولفه مذکور به صورت سیستمی برهم اثرداشته و زمینه های واقعی از توسعه یاشکست سازمانی را میتواند رقم بزند. اهمیت و ضرورت این موضوع تا بدان حد است که آنچه که امروزه هر مدیری که سعیدر تحقق اهداف سازمانی خود دارد باید به رضایت شغلی افراد به مثابه سرمایه ای با ارزش بنگرد و فرصت پرورش آن را برایمنابع انسانی خود فراهم کند. اهمیت این موضوع باعث شد به بررسی این مهم در میان کارکنان دانشگاه تهران پرداخته شود.پژوهش حاضر با که بر پایه مطالعات موردی استوار است، از نوع مطالعات پیمایشی و با رویکرد مطالعات توصیفی و تحلیلی وپیماشی است. در راستای دستیابی به هدف اصلی تحقیق به بررسی مبانی نظری مرتبط با پژوهش پرداخته شد و در راستای تبیین دقیق میزان گرایش به مولفه های تحقیق، با استفاده از پرسشنامه به بررسی عینی این مهم در میان کارکناندانشگاه تهران با استفاده از نرم افزار تحلیلی SPSS پرداخته شده است. نتایج کلی این تحقیق نشان می دهد که ۳۸ درصدکارکنان رضایت شغلی خود را متوسط بیان نمودند و ۳۲/۴ درصد از کارکنان رضایت زیادی از شغل خود داشتند. نتیجهمیانگین ۳/۲۴ هم تاییدی بر این گفتار می باشد که بالاتر از حد متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، شکست سازمانی ، انگیزه شغلی ، کارکنان دانشگاه تهران