رابطه مکانیزم های دفاعی و ویژگی های زیستی-شخصیتی بر اساس مدل نظام های مغزی-رفتاری گری با سطح نگرانی افراد مبتلا به اضطراب فراگیر

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ویژگی های شخصیتی بر اساس نظام های مغزی رفتاری با سطح نگرانی در بین افراد مبتلا به اضطراب فراگیر بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز روان شناختی شهر تهران در سال ۱۳۹۴ بود که ۱۲۲ نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت هدفمند انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه نگرانی پن استیت، پرسشنامه مکانیسم های دفاعی (DSQ-۴۰) و پرسشنامه شخصیتی گری ویلسون(GWPQ) استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین مکانیسم های دفاعی با متغیر نگرانی بیماران مبتلا به اضطراب فراگیر همبستگی معنادار وجود دارد. همچنین، بین ۵ مولفه های شخصیتی( بجز مولفه اجتناب فعل پذیر) شامل غلبه و حساسیت نظام های مغزی رفتاری شامل خاموشی، روی آورد، اجتناب فعال، جنگ و گریز با متغیر نگرانی بیماران مبتلا به اضطراب فراگیر همبستگی مثبت و معنادار مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، نظام های مغزی- رفتاری ، نگرانی ، اضطراب فراگیر