سواد دیجیتالی معلمان در طول همه گیری ۱۹- COVID

تغییر به یادگیری آنلاین در بسیاری از کشورها به عنوان پاسخی به بحران اقتباس شده است که منجر به تعطیلی مدارس و دانشگاهها برای مدتی شده است انتقال برنامه ریزی نشده و ناگهانی به یادگیری آنلاین، استفاده از فناوریهای جدیدی را که دانش آموزان با آن ها ناآشنا هستند، تحمیل کرده است که فشار زیادی را بر معلمان، دانش آموزان و والدین وارد کرده است. تغییر ناگهانی آموزش معلمان را به استفاده از ابزارها و بسترهای مختلفی سوق داده است که نه آمادگی استفاده از آن ها را داشته اند و نه آموزش دیده اند. بنابراین، آن ها نمی دانستند که چگونه از فناوری استفاده کنند و با دانش آموزان به شیوه ای کارآمد تعامل داشته باشند. بنابراین، بیشتر معلمان برای یادگیری نحوه استفاده از پلتفرم های رایگان یا کانال های رسانه های اجتماعی به خودشان وابسته بودند. این نیاز فوری به کاهش شکاف دیجیتال و غلبه بر این چالش ها در یادگیری آنلاین را ایجاد کرده است.پیاده سازی نظام آموزش الکترونیکی و یا تلفیقی، نیازمند فناوری با تفکری راهبردی برای پیوند زدن میان ویژگی های فن دانش و مهارتهای مربیان و معلمان و فهم تولید و توز یع محتوا در فضای دیجیتال است. از هم افزایی این سه گانه است که تحول در آموزش دیجیتال ممکن و آموزش الکترونیکی با تکیه فناوری، به فاز بر تجارب گذشته و افق های پیش رو تغییرات فن نوآوری می انجامد. فقدان این همگرایی، یا موجب تسلط رویکرد ابزارگرایانه به آموزش الکترونیکی می شود و یا اینکه ارایه برنامه و محتوا در فضای دیجیتال را کم اثر می سازد. تجربه ایران سطوحی از ناهمگرایی و نداشتن نگاه راهبردی در آموزش الکترونیکی را به نمایش گذاشت.

کلیدواژه ها:

سواد دیجیتال ، مشکلات آموزشی ، آموزش الکترونیک ، مدارس