عوامل موثر در ناشنوایی حسی-عصبی کودکان

تشخیص سریع ناشنوایی کودکان در ماه های اول زندگی امکان پذیر بوده و از ناتوانی های گفتاری، عاطفی و اجتماعی آنها جلوگیری می کند. چنین امکانی فقط با شناخت گروه های پرخطر و برنامه ریزی مناسب جهت غربالگری و ارجاع به موقع آنها مقدور است. طبق یک مطالعه مورد-شاهد، ارتباط بعضی از عوامل خطر با ناشنوایی حسی-عصبی در ۳۹۶ کودک زیر ۶ سال بررسی شد. گروه مورد شامل ۲۰۰ کودک با تشخیص ناشنوایی حسی-عصبی مستقر در مراکز آموزشی ناشنوایان بودند که با گروه شاهد شامل ۱۹۶ کودک انتخاب شده از مهد کودک ها مورد مقایسه قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات مربوط به کودک و مادر توسط مصاحبه با والدین و تکمیل پرسشنامه انجام شد. تجزیه و تحلیل چند متغیره لجستیک رگرسیون نشان داد که عوامل زیر به طور مستقل خطر ناشنوایی حسی-عصبی در کودکان را افزایش داده اند: سابقه فامیلی ناشنوایی (Odds ratio=۱۱.۹, ۹۵% CI=۵.۳-۲۷.۲)، نسبت فامیلی والدین (Odds ratio=۴.۱, ۹۵% CI=۲.۲-۷.۴)، مصرف داروهای اتوتوکسیک (Odds ratio=۳.۱, ۹۵% CI=۱.۴-۶.۸)، تشنج (Odds ratio=۶.۸, ۹۵% CI=۲.۲-۲۰.۸)، زردی نوزادی منجر به تعویض خون (Odds ratio=۳.۳, ۹۵% CI=۱.۰۵-۱۰.۷)، ضربه به سر (Odds ratio=۳, ۹۵% CI=۱.۰۰۱-۹.۱)، تروما به مادر در دوران بارداری (Odds ratio=۱۵.۹, ۹۵% CI=۱.۵-۱۶۴.۴)، بیماری بثوری مادر در دوران بارداری (Odds ratio=۱۳.۸, ۹۵% CI=۱.۴-۱۳۶.۳) و زایمان مشکل مادر (Odds ratio=۱.۹, ۹۵% CI=۱.۰۰۳-۴). نتایج این مطالعه که موید میزان خطر بالای عوامل مورد بررسی در ناشنوایی کودکان است، ضرورت ابقای یک سیستم غربالگری مناسب برای کودکان ناشنوا را مطرح می کند و در راستای آن باید برنامه پیشگیری اولیه از ابتلای کودکان به ناشنوایی نیز مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Sensorineural ، Hearing Loss ، Risk factors ، Children case-control study ، حسی-عصبی ، کمبود شنوایی (ناشنوایی) ، عوامل خطر ، کودکان ، مطالعه مورد-شاهد