شناخت عوامل بازدارنده پایداری کشاورزی در بخش باغبانی شهرستان ارومیه با استفاده از شاخص ها

با توجه به نقش حیاتی بخش کشاورزی در توسعه پایدار کشور، توجه به رهیافت ها، نظام های جایگزین و نیز معیارهای پایداری در توسعه زیربخش های کشاورزی و همچنین سیاست گذاری و تغییر ساختار اقتصادی در زیر بخش باغبانی بایستی در اولویت های برنامه ریزی کشور باشد. این ضرورت از یکسو به خاطر نگرانی هایی است که نظام های متعارف باغداری پیش آورده است واز سوی دیگر بروز چالش هایی است که بخوبی بیانگر و نشان دهنده ناپایداری توسعه در بخش باغداری است. از آنجا که سطح وسیعی از اراضی شهرستان ارومیه یعنی ۳۸۷۹۷ هکتار را بهره برداری باغی تشکیل می دهد، اکثر منابع اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی در اختیار این قشر از کشاورزان قرار دارد. در این راستا تحقیق حاضر با بهره گیری از روش فرا تحلیل به دنبال آن است تا ضمن تعیین عوامل بازدارنده پایداری، با تدوین معیارهای مناسب ، پایداری باغات در شهرستان ارومیه را مورد بررسی قرار دهد تا گلمی در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار در بخش کشاورزی باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پایداری اجتماعی ، پایداری اقتصادی ، پایداری زیست محیطی ، بخش باغبانی ، شهرستان ارومیه