بررسی پراکنش و وضعیت حفاظتی گونه رودک عسلخوار در ایران

گورکن ها از اعضای خانواده راسوها هستند که وزنشان گاه تا ۳۴ کیلوگرم می رسد. کوچکترین گونه این خانوارها نیز راسو با حداکثر وزن ۲۵ کیلوگرم است. برخی از گونه های این خانواده مانند سمور به راحتی از درخت بالا می روند و برخی مانند شنگ در آب زندگی می کنند، اغلب حیوان این گونه یک جفت غده توسعه یافته در ناحیه مخرجی دارند که تولید بوی آزاردهنده کرده و به عنوان وسیله دفاعی از آن استفاده می شود. از خانواده راسوها، رودک ها زندگی زیرزمینی داشته و عمدتا شبگرد هستند. تبحر این گونه در لانه سازی بی نظیر است به طوری که رودک ها لانه ای به قطر حدود یک متر در عمق دو تا سه متری خاک ساخته و برای آن چند راه خروجی به طول تقریبی ۱۰ متر ایجاد می کنند، این راهروها علاوه بر ایجاد امکان فرار از دست مهاجمین، کارکرد تهویه ای نیز برای لانه مرکزی دارند.رودک (گورکن) حیوان پر جراتی است و در مقابل حمله حیوانات پرقدرتی مانند پلنگ از خود دفاع کرده و با استفاده از دندان ها و فک قوی خود در بدن مهاجمین زخم های عمیقی ایجاد می کند. این گونه همه چیز خوار بوده و به دلیل شبگرد بودن و نداشتن دشمن طبیعی در حال حاضر خطر خاصی آن را تهدید نمی کند.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، راسو سانان ، رودک عسلخوار ، سیتوکروم b