بررسی مشکلات بهره برداری از زهکشی اراضی و ارزیابی عملکرد زهکش ها در زمین ها

بالا بودن سطح ایستابی در زمین های کشاورزی، همواره مشکلاتی را برای محصولات زراعی به دنبال دارد. این مسئله به دلایل مختلفی همچون احداث شبکه های آبیاری و یا وجود رودخانه در مجاورت زمین های کشاورزی بوجود می آید. علاوه بر آن بافت خاک و مسائلی همچون سدیمی بودن خاک نیز بر شدت این مسئله می افزاید. لذا کشاورزی پایدار به وجود سیستم زهکشی طبیعی یا مصنوعی که نمک و آب اضافی را از خاک خارج می سازد، وابسته است .اقدامات دهه های گذشته معمولا شامل قطع ارتباط جریان، جمع آوری، و دفع جریان های سطحی در سریعترین زمان بوده است. اثرات تجمعی روش های برخورد گذشته را می توان عامل اصلی افزایش سیل زدگی پائین دست دانست. این پدیده اغلب با کاهش ذخیره آبهای زیرزمینی همراه بوده است. گاه نیز برای پرهیز از این مشکل، اجرای طرح های بزرگ مهندسی در پائین دست در دستور کار قرار گرفته است. امروزه در برنامه ریزی طرح جامع سیلاب مناطق شهری توجه فزایندهای به نگهداری و ذخیره سازی باران در نزدیکترین محل بارش میشود که گاه ممکن است، به صورت کوتاه مدت، ایجاد مزاحمت های موضعی نماید.طراحی و مدیریت صحیح سامانه های آبیاری و زهکشی منجر به کاهش افت کیفیت زه آب و در نتیجه حفاظت از منابع آب و خاک می شود. شناخت فرآیند انتقال املاح در چنین شرایطی می تواند منجر به طراحی و مدیریت اصولی زهکشی در اراضی شود.مدیریت کمیت و کیفیت رواناب های شهری یکی از مشکلات مهم زیست محیطی است.

کلیدواژه ها:

نگهداشت آب ، لوله زهکشی ، زهکش ها ، حفاظت از خاک