بررسی شیوه های فرزند پروری والدین دارای کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

فرزند پروری در واقع ترکیبی از استراتژی هایی است که از جانب خانواده،به منظور رشد فرزندان اتخاذ میکنند اشاره دارد.هر یک از این ترکیب ها در چهار زمینه ی نظم،ارتباط،انتظارات وهمچنین بیان احساسات و عواطف با یکدیگر تفاوت دارند.فرزند پروری در واقع نوع رابطه ی والد و کودک را مد نظر قرار می دهد و هر والدی با فرزند خود رابطه ای منحصر به فرد دارد.درواقع والدگری در این است که والدین با سبک های فرزند پروری مخصوص به خود می توانند تغیرات زیادی را در فرزندان خود ایجاد کنند.اهمیت سبک های فرزند پروری در شکل گیری شخصیت کودکان بسیار زیاد است، و آنچه بسیاری از والدین نمی دانند این است که طرز رفتارشان با فرزندان می تواند از لحاظ روانشناسی آنان را تحت تاثیر قرار داده و یا حتی ممکن است کودکان به اختلالاتی همچون اختلال اضطراب اجتماعی دچار شوند.در حال حاضر چهار سبک فرزند پروری وجود دارد وتمام والدینی که به تربیت فرزندان خود مشغول هستند در یکی از این دسته ها قرار میگیرند.سبک مقتدرانه،سبک مستبدانه،سبک سهل انگار،سبک ازاد گذار. سبک های فرزند پروری معمولا براساس دو عامل مهم دسته بندی میشود:اول خواسته ها و انتظارات والدین از فرزندان، دوم احساس مسئولیت با پاسخ گویی به نیاز های فرزندان میباشد.هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی شیوه های فرزند پروری والدین دارای کودکان مبتلا به اختلال اظطراب اجتماعی است.