بررسی نوروسایکولوژیکی و نوروفیزیولوژیکی انواع اختلالات دوقطبی و ارتباط آن با عملکرد روانی - اجتماعی و متغیر های بالینی وابسته به آنها

مقدمه:اختلال دوقطبی یک بیماری روان پزشکی مزمن و ناتوان کننده است که میزان شیوع نوع یک آن، ۱/۴ تا ۱/۶ درصد است.هدف از این پژوهشهبررسی نوروسایکولوژیکی و نوروفیزیولوژیکی انواع اختلالات دوقطبی و ارتباط آن با عملکرد روانی - اجتماعی و متغیرهای بالینی وابسته به آنها می باشد.روش : این پژوهش،از نظر هدف پژوهشی کاربردی واز نوع شبه آزمایشی است که به صورت پیش آزمون، پس آزمون، با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل انجام شده است. در این پژوهش، گروه آزمایشی در معرض متغیر مستقل (آموزش مهارت حل مساله) قرار میگیرد؛ اما گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نمیکند. جامعه پژوهش حاضر، بیماران دو قطبی زن شهر تربت حیدریه است که به مراکز درمانی مراجعه کرده اند.در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به حجم ۴۰ نفر از بین جامعه آماری پژوهش انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش ۲۰) نفر) و کنترل(۲۰ نفر) گمارده شدند. داده ها با شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل چند متغیره و کواریانس با نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۹ تحلیل شدند.یافته ها: بعد از گروه درمانی شناختی-رفتاری، میزان افسردگی و اضطراب در پایان درمان و دو ماه و شش ماه پی گیری،کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان داد (P<۰/۰۵)نتیجه گیری: رویکرد گروه درمانی شناختی-رفتاری به عنوان یک درمان موثر برای کاهش افسردگی و اضطراب بعد از تثبیت فاز حاد در کنار درمان های دارویی برای بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک می تواند مد نظر قرار گیرد و می توان در بازتوانی بالینی این بیماران، از آن کمک گرفت.

کلیدواژه ها:

نوروسایکولوژیکی ، نوروفیزیولوژیکی ، اختلالات دوقطبی ، عملکرد روانی - اجتماعی.