اثربخشی آموزش مثبت نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر در زنان متاهل دانشجو

< p class="a" dir="RTL">پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر بر زنان متاهل دانشجو انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری تعداد ۳۹۹۶ نفر (زنان متاهل دانشجوی دانشگاه آزاد اراک) در سال ۱۳۹۹ در نظر گرفته شد. نمونه آماری پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانشجویان متاهل روان شناسی دانشگاه آزاد اراک بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. برنامه آموزش مثبت نگری با رویکرد اسلامی در هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای، به صورت مجازی در واتساپ بر روی اعضای گروه آزمایش انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه تانجنی و همکاران (۲۰۰۴) برای خودمهارگری و پرسشنامه لانگ (۱۹۹۰) برای دیدگاه فهمی همسر سنجیده شد؛ همچنین داده ها با به کار بردن آزمون تحلیل کوواریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج بیانگر آموزش مثبت نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری (۰۳۸/>p و ۶۵۹/۱۲ = f) و دیدگاه فهمی همسر (۰۳۸/>p و ۵۸/۱۴=f) و پایداری این تاثیر در مرحله پیگیری بود. یافته ها نشان داد که آموزش مثبت نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر در زنان متاهل تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

مثبت نگری ، خودمهارگری ، دیدگاه فهمی همسر