بررسی مقا یسه ای تجلی اساطیر در آثار من یرو روان یپور و شهرنوش پارسی پور

اسطوره در ادبیات معاصر، عرصه ای خاص از آرمان ها، رویاها و واقعیت ها را در بر می گیرد و به طور گسترده در فرهنگ معاصر بازتاب می یابد. در پردازش اسطوره در رمان، روایت هایی خلق یا بازآفرینی می شوند که بشر آنها را برای فهم دنیای خود مهم می شمرد. به بیان ی دیگر، رمان با ساختار روایی خود، بهترین زمی نه برای حضور اسطوره است. منیرو روانی پور و شهرنوش پارسی پور، از جمله نویسندگانی هستند که از رمان و داستان برای بیان خواسته های درونی خود استفاده کردند و از آن ابزاری جهت ابراز اندیشه ها و افکار خود سود جسته اند. در این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی، به تبیین اسطوره و مقایسه ی انعکاس آن در آثار این دو نویسنده معاصر پرداخته شده است. نتیجه این جستار، نشان می دهد که استفاده از اسطوره های شخصیت ، اسطوره ها ی زن محور، آنیما و آنیموس، جاودانگی، گیاه پیکری ، در آثار هر دو نویسنده به تناسب دیده می شو د اما اسطوره های بومی و اسطوره پریان دریایی از اساطیر منحصر مورد استفاده در آثا ر روانی پور است.

کلیدواژه ها:

اسطوره ، روانی پور ، پارسی پور ، اسطوره های زن محور