ارزیابی آزمون آزمایشگاهی فزاینده متناوب در سنجش شاخص های فیزیولوژیک بازیکنان فوتبال

هدف: با توجه به ماهیت تناوبی بازی فوتبال، هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوه اجرای متناوب آزمون آزمایشگاهی فزاینده در سنجش شاخص­های فیزیولوژیک بازیکنان فوتبال بود.روش­ ها: ۱۸ فوتبالیست جوان (سن: ۷۸/۰±۷۸/۱۶ سال، وزن: ۴۴/۹±۳۳/۶۱  کیلوگرم، قد: ۷۵/۶±۱۷۷ سانتی­متر) داوطلبانه در پژوهش شرکت نموده و دو آزمون فزاینده آزمایشگاهی با فاصله زمانی ۴۸ ساعت روی دستگاه نوار گردانHP Cosmos   و سپس آزمون میدانی بانگسبو را اجرا کردند. عوامل قلبی-تنفسی آزمودنی­ها توسط دستگاه گاز آنالایزر مدل metalyzer۳b و لاکتات خون شرکت­کنندگان قبل و بعد از آزمون­ها با دستگاه لاکتومتر مدل Scout  اندازه­گیری شد. تحلیل آماری داده­ها با آزمون­های تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر، تی زوجی و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنا­داری ۰۵/۰p≤ انجام گردید.نتایج: بین عوامل فیزیولوژیک آزمون­های پیوسته و متناوب هیچ­گونه تفاوت معنا­داری وجود نداشت؛ اما بین مسافت پیموده شده در دو آزمون تفاوت معنا­دار مشاهده گردید (۰۳۱/۰=p). عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با اکسیژن مصرفی بیشینه آزمون فزاینده متناوب ارتباط مثبت معنا­دار نشان داد (۰۱۱/۰=p  ,۶۴/۰=r). بین عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با عملکرد آزمون فزاینده متناوب، همبستگی مثبت معنا­دار وجود داشت (۰۱۸/۰=p ,۶۲/۰=r). نتیجه­ گیری: وجود همبستگی مثبت معنا­دار بین اکسیژن مصرفی بیشینه آزمون متناوب و عملکرد آزمون بانگسبو، بالاتر بودن مسافت پیموده شده در آزمون متناوب و همبستگی مثبت معنا­دار بین عملکرد آزمون میدانی بانگسبو با مسافت طی شده در آزمون فزاینده متناوب می­تواند به علت مشابهت آزمون فزاینده متناوب با ماهیت تناوبی فعالیت فوتبال و دلیلی بر رعایت ماهیت فعالیت ورزشکار به هنگام تعریف آزمون فزاینده باشد.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری ، اکسیژن مصرفی بیشینه ، عملکرد ، لاکتات ، ورزش تناوبی