پایداری و بازده گرمایی یک استخر خورشیدی کوچک

در این پژوهش، یک استخر خورشیدی کوچک با گرادیان نمک به مساحت متوسط ۸/۱ مترمربع که شامل سه ناحیه ذخیره-گرمایی، ناحیه گرادیانی و ناحیه سطحی با عمقهای به ترتیب ۳/۰، ۲۷/۰ و ۰۷/۰ متر، است، ساخته شده است. شوری در ناحیه ذخیره ساز به طور یکنواخت gr/kg۲۰۰ است، از میزان شوری ناحیه گرادیانی به تدریج و به طور خطی از پایین به طرف بالا کاسته شده و ناحیه سطحی عمدتا آب شیرین است. به منظور مطالعه چگونگی تغییرات دمای لایه های مختلف، بازدهی گرمایی استخر و فرسایش ناحیه گرادیانی، دما و شوری در عمقهای مختلف در طی ۳۰ روز به طور پیوسته اندازه گیری شده است. دمای بیشینه ناحیه ذخیره ساز پس از حدود هشت روز به حدود ۶۵ درجه سانتیگراد رسیده و بازده گرمایی استخر بین ۲۰ تا ۳۵ درصد محاسبه شد. فرسایش ضخامت ناحیه گرادیانی حدود ۵/۲ سانتیمتر در ماه است که با میزان محاسبه شده براساس عدد ریچاردسون که از مرتبه ۱۰۴ است، همخوانی دارد. تغییرات شبانه روزی دمای ناحیه ذخیره گرمایی به دلیل کوچک بودن حجم، دارای دامنه نسبتا زیاد حدود ۸ درجه سانتیگراد است. با وجود بالا بردن دمای ناحیه ذخیره گرمایی و دیواره شیب دار، اثری از پدیده پخش دوجانبه در استخر ملاحظه نشده است.

کلیدواژه ها:

-