بررسی کیفیت کمپوست شهر زاهدان به عنوان بخشی از فرایند مدیریت پسماند

از بین تکنیکهای دفع زباله های جامد شهری که اثرات زیست محیطی کمی دارند، فرایند کمپوست سازی بخش آلی زباله های شهری را می توان به عنوان یک راه حل محیط زیستی و اقتصادی نام برد. تولید کمپوست به دلیل آلودگی کمتر محیط زیست و استفاده سودمند از محصولات نهایی نسبت به دفع در لندفیل و یا سوزاندن دارای مزیت هایی می باشد. کیفیت خاک و تولید محصول ارتباط مستقیم با خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی کمپوست دارد. در شهر زاهدان با جمعیت حدود 800000 نفر روزانه 250 الی 300 تن زباله تولید می شود که حدود 70 تا 75 درصد آن را مواد آلی قابل تبدیل به کمپوست تشکیل می دهد. مهمترین فاکتور مؤثر برای کاربرد موفق کمپوست کیفیت نهایی آن است. در این مطالعه برای بررسی کیفیت کمپوست شهر زاهدان فاکتورهای مختلفی از جمله نسبت کربن به نیتروژن (C/N) ، عناصر غذایی و pH مورد بررسی قرار گرفت و با مقایسه با استاندارد آلمان و سوئیس کیفیت نهایی آن مشخص شد. نتایج تحقیق نشان میدهد، نسبت C/N که پارامتر مهمی در تعیین کیفیت کمپوست میباشد با میزان 13/33 بسیار پایین تر از میزان مطلوب ( 25 ) می باشد (به عبارتی میزان کربن پایین و میزان نیتروژن بالاست). همچنین سدیم (Na) با میزان 1/05 درصد بسیار بالاتر از میزان استاندارد است که دلیل آن آبیاری کمپوست زاهدان با آب شور می باشد. سایر عناصر و پارامترهای کمپوست در سطح استاندارد و میزان مطلوب قرار دارند. برای افزایش میزان C/N و بهبود کیفیت کمپوست می توان از موادی نظیر خاک اره، نان خشک، کاغذ خرد شده و برگ خشک درختان که نسبت C/N بالایی دارند استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

کمپوست ، لندفیل ، کیفیت ، نسبت ، C/N ، عناصر غذایی ، زاهدان