شیوه های نوین تدریس و تاثیر آن بر آموزش و یادگیری

زمینه: روش تدریس مناسب از مهم ترین پایه های کیفیت بخشی آموزش محسوب می شود. بسیاری از روان شناسان تربیتی و مربیان آموزشی اعتقاد دارند، موقعیت یادگیری باید چنان سازماندهی شود که هر شاگرد بر اساس توانایی های خود به فعالیت بپردازد.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری روش های مختلف تدریس (سنتی، پرسش شفاهی، نمایش علمی و مباحثه گروهی) بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مراکز تربیت معلم انجام شد. روش: پژوهش به روش نیمه تجربی انجام شد. جامعه آماری، دانشجویان رشته های مختلف مراکز تربیت معلم استان البرز بودند که با روشهای نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب، تعداد ۲۷۰ نفر نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این تحقیق پرسشنامه خلاقیت عابدی و آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بود. به منظور آزمودن فرضیه های تحقیق از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانوا)، تحلیل کوواریانس یکراهه (آنوا) و آزمون تعقیبی ترکی استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که میزان خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با توجه به روش های مختلف تدریس (سخنرانی، پرسش شفاهی، نمایش علمی و مباحثه و مشارکت گروهی متفاوت است. همچنین نتایج تحلیل داده ها نشان داد خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با روش مباحثه و مشارکت گروهی بیشتر از سایر روشها افزایش نشان داده است. بر همین اساس به ترتیب روشهای نمایش علمی، پرسش شفاهی و روش سنتی (سخنرانی) بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان تاثیرگذار بوده است.نتیجه گیری چکیده: دانشجویانی که با شیوه های جدید آموزش می بینند پیشرفت تحصیلی و خلاقیت بالاتری از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

تدریس ، شیوه های تدریس ، الگوهای تدریس ، تدریس نوین ، تاثیرات نوع تدریس