شناسایی اختلال های مربوط به یادگیری املا و ارائه راهبرد های آموزشی

اختلال های یادگیری املا یکی از اختلال های بیان نوشتاری است .هدف پژوهش حاضر شناسایی و بهبود اختلال های مربوط به یادگیری املا می باشد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی و استناد به منابع کتابخانه ای جهت شناسایی عوامل ایجاد کننده اختلال های یادگیری املا و راهبردهایی برای بهبود اختلال های یادگیری املا استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مهم ترین عوامل ایجاد کننده اختلال های یادگیری املا عبارتند از ۱. عوامل ژنتیکی ۲. فعالیت مغز و اعصاب ۳. دشواری های مربوط به خط فارسی ۴. عوامل فرهنگی و خانوادگی ۵.عوامل مربوط به ضعف در هجی کردن و خواندن ۶. عوامل آموزشی و تربیتی ، که می توان با به کار بستن راهبردهایی مانند یادیار ها ، چند حسی ،ادراک و حافظه، آموزش مستقیم، آگاهی واج شناختی ، و آموزش ترکیبی در بهبود و کاهش این اختلال ها کمک کرد. چنانچه برای رفع این اختلال ، تدابیر آموزشی و درمانی اتخاذ نگردد، در بسیاری از موارد این دانش آموزان مشکل خود را به بزرگسالی خواهند برد. بزرگسالان دارای مشکلات نوشتاری در انطباق اجتماعی خود با مهارت های نگارشی دچار مشکل شده و بطور مداوم احساس بی کفایتی ، حقارت ، انزوا و بیگانگی می کنند. از این رو انجام اقدامات به موقع در زمینه رفع چنین مشکلاتی تا حد زیادی به عهده نظام آموزشی است.

کلیدواژه ها:

شناسایی ، اختلال های یادگیری ، املا