سرآمدان دینی در قاموس شعرا و نویسندگان ایرانی

اصولا زندگینامه و سیره ی پیامبران و امامان، هم برای شاعران و نویسندگان جذابیت داشته و دارد و هم برای خوانندگان. از قرن ها پیش، شاعران و نویسندگان کوشیده اند تا بخشی از محتوای اشعار خویش را به پیامبران و ائمه اطهار اختصاص دهند تا علاوه بر نشان دادن ارادت خود به این بزرگان دینی و مذهبی زکات هنر خویش را نیز پرداخت نمایند. با توجه به ارادت قلبی مردم ایران به امامان و پیامبران، ترغیب شاعران و نویسندگان برای ورود به این موتیف دو چندان شده است، تا جایی که در طول تاریخ ادبیات ایران زمین، آثار بسیار ارزشمندی از این بن مایه های جذاب را می توان جستار نمود که آبشخورهای همه ی آنها باز می گردد به مهر مهر این عزیزان که از روز ازل بر دل ما زده اند و ما را به این افتخار مفتخر گردانیده اند عشق به امامان و پیامبران، زمان و مکان نمی شناسد و هزاران سال است که در حال قلیان و قلبات در دل سوخته دلان است. شاعران سبک های مختلف ادبی در انواع ادبی و در قوالب شعری مختلف به ابراز این ارادت پرداخته اند و این جوشش عشق به این بزرگان به شاعران و نویسندگان معاصر نیز سرایت نموده است. مقاله ی پیش روی که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، به برخی از این اشعار و نثرها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شعر و نثر ، شاعران و نویسندگان ، امامان و پیغمبران.