مولفه های تاثیرگذار و ساختار فرصت کارآفرینی و توسعه اشتغال

معادله پیچیده بیکاری و اشتغال برای رشد تولید و توسعه اقتصادی در شرایط تحریمی کشورمان بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته و در همین راستا «قرارگاه رفاه مردم» با مشارکت همه بازیگران، فعالان و نهادهای مربوطه برای ساماندهی و پیگیری وضعیت اشتغال در کشور تشکیل شده است. بیکاری یکی از مشکلات و چالش های اقتصادی و اجتماعی جامعه محسوب میشود که برای خروج از این وضعیت نیاز به سیاست های کلان است. بر اساس آخرین آمارهای رسمی از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی حدود۲.۴ میلیون نفر بیکار ومیلیون نفر دارای اشتغال ناقص یا ناپایدار هستند، همچنین حدود ۲ میلیون نفر ناامید از یافتن کار در کشور داریم که جزو جمعیت فعال نیستند. یکی از علل عدم تحقق اشتغال پذیری، عدم وجود الگوهای مناسب برای توسعه اشتغال پذیری است. اشتغال پذیری فرایندی است که تنها متاثر از آموزش نیست و مجموعه ای از عوامل و مولفهها بر آن تاثیرگذارند و لازم است کلیه عوامل موثر بر این فرایند و همچنین روابط بین آنها تحت عنوان الگوی توسعه اشتغال پذیری مورد توجه قرار گیرد. هدف مقاله حاضر مولفههای تاثیرگذار و ساختار فرصت کارآفرینی و توسعه اشتغال با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد توسعه کارآفرینی شهری به ویژه در شهرهای ایران باید به چند محور مهم و اساسی توجه داشت. راه حل رفع موانع در زمینه اشتغال مردمی شدن اقتصاد و بهره گیری از جهادگران کارآفرین است. با توجه به ظرفیت های مدیریت شهری در فراهم کردن منابع، ایجاد انگیزه در شهروندان و بسترسازی برای کارآفرینی باید دولت نیز سهم خود را در این زمینه افزایش دهد. زیرا کارآفرینی به عنوان یکی از کارآمدترین عوامل مزیت آفرین نام برده شده و توصیه می گردد تا بعنوان یک راهبرد حیاتی مورد توجه و عنایت ویژه ملتها و دولتها واقع گردد؛ فرایند کارآفرینی و خلاقیت که اساس و بستر ساز تغییر و تحول و دگرگونی است، نقش بسیار بنیادین و تعیین کننده های در این زمینه ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

شهرداریها ، برنامه ریزی ، توسعه اشتغال