تدوین و روان سنجی ابزار خودکارآمدی عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری

پژوهش حاضر به تدوین و روان سنجی ابزار «خودکارآمدی عملکرد بالینی» دانشجویان پرستاری کارآموز می پردازد. ابتدا، بر اساس یک پژوهش کیفی و تحلیل محتوای مصاحبه های فردی و گروهی و نیز مرور منابع در دسترس، ابزار «خودکارآمدی عملکرد بالینی» با ۶۹ عبارت در مقیاس لیکرت ۱۱ درجه ای و پنج حیطه تدوین شد. اعتبار محتوای ابزار طراحی شده، در قالب شاخص تعیین اعتبار محتوا، توسط بیست عضو هیات علمی دانشکده های پرستاری بررسی گردید. سپس اعتبار و پایایی ابزار طراحی شده، در نمونه ای ۲۰۷ نفری از دانشجویان پرستاری کارآموز سنجیده شد.پس از سنجش اعتبار محتوا، اعتبار صوری و تحلیل عاملی داده های حاصل از پژوهش، ابزار «خودکارآمدی عملکرد بالینی» به ۳۷ عبارت در چهار حیطه تبدیل شد. اعتبار همزمان ابزار «خودکارآمدی عملکرد بالینی» با ابزار «خودکارآمدی عمومی» نمایانگر اعتبار مناسب ابزار بود (۰۱/۰ P< ، ۷۳/۰r=). ضریب آلفای کرونباخ (۹۶/۰ α=)، همسانی درونی مناسب ابزار نهایی را نشان داد. ضریب آلفای کرونباخ حیطه ها بین ۹۲/۰- ۹۰/۰ محاسبه شد؛ آزمون مجدد با فاصله دو هفته نمایانگر ثبات مناسب ابزار (۹۴/۰ (r = بود.

کلیدواژه ها:

Clinical performance ، Reliability ، Self-efficacy ، Validity ، اعتبار ، پایایی ، خودکارآمدی ، عملکرد بالینی