وضعیت سلامت جسمی و روانی و میزان استفاده از خدمات و مراقبت های سالمندی در بین سالمندان ایرانی مقیم استرالیا و سایر سالمندان استرالیایی

این مطالعه به بررسی تاثیر عوامل فرهنگی بر وضعیت سلامت و میزان استفاده از خدمات و مراقبت های اساسی و حمایتی سالمندی در بین سالمندان ایرانی مهاجر و نیز بررسی تفاوت های شاخص های سلامتی و استفاده از مراقبت ها و خدمات سالمندی در بین سالمندان ایرانی و استرالیایی می پردازد. دستاوردهای این مطالعه می تواند به سیاست گذاری های بهداشتی ملیت های مختلف در استرالیا و همچنین عدالت اجتماعی و افزایش برابری حقوق سالمندان ایرانی مهاجر و دسترسی بیشتر آنان به خدمات و مراقبت های سالمندی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تعداد ۳۰۲ سالمند ایرانی مهاجر که سن آنها ۶۵ سال و بیشتر بوده و حداقل شش ماه در سیدنی استرالیا زندگی می کردند، شرکت نمودند. این بررسی یک مطالعه مقطعی بوده که در سال های ۲۰۰۷-۲۰۰۵ میلادی انجام شده است. روش گردآوری داده ها به شکل مصاحبه چهره به چهره، مصاحبه تلفنی و ارسال پرسشنامه از طریق پست و عودت فرم تکمیل شده توسط سالمندان بوده است. یافته های پژوهش نشان دادند که سالمندان مهاجر ایرانی در مقایسه با سالمندان استرالیایی، مشکلات روحی و روانی (اضطراب و افسردگی) بیشتری داشتند. محدودیت بیشتری در عملکرد فیزیکی داشته و نیاز بیشتری به کمک یا نظارت در انجام فعالیت های روزانه زندگی داشتند. احساس خوب بودن روانی در سالمندان ایرانی کمتر بود. همچنین میزان استفاده از خدمات و مراقبت های اساسی و حمایتی سالمندی در بین ایرانیان در حدود سه برابر کمتر از سالمندان استرالیایی بود. ایرانیانی که در خانه به زبان انگلیسی تکلم نمی کردند از اضطراب و افسردگی بیشتری رنج می بردند و نیز محدویت های فیزیکی عملکردی بیشتری داشتند. سالمندان ایرانی که سطح زبان انگلیسی بهتری داشتند، از اضطراب و افسردگی کمتری برخوردار بوده و نیاز کمتری به کمک یا فرد مراقب در انجام فعالیت های روزمره زندگی داشته و نیز تمایل بیشتری در استفاده از خدمات و مراقبت های پزشکی و بهداشتی داشتند. نتایج نشان دادند که متغیرهای سلامت جسمی و روانی به جز متغیر احساس رفاه روانی، عامل تعیین کننده ای در استفاده از مراقبت های پزشکی و بهداشتی در بین سالمندان ایرانی هستند. همچنین هیچیک از متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده در استفاده از خدمات سالمندی پایه و اساسی در بین سالمندان ایرانی نبودند و تنها متغیر انجام فعالیت های روزانه زندگی عامل تعیین کننده در استفاده از خدمات سالمندی حمایتی بود. نتیجه این که سالمندان ایرانی مهاجر، وضعیت بدتری از نظر اختلالات اضطراب و افسردگی و عملکرد فیزیکی در مقایسه با سالمندان استرالیایی داشتند و در این بین آنهایی که به زبان انگلیسی تسلط کمتری داشتند، در معرض خطر بیشتری بودند. بطور کلی متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده در استفاده از مراقبت های پزشکی و بهداشتی در بین سالمندان ایرانی هستند. در حالی که در استفاده از خدمات سالمندی پایه و اساسی و حمایتی، متغیرهای سلامت جسمی و روانی عامل تعیین کننده نیستند.

کلیدواژه ها:

Mahtab Alizadeh ، Mark Mathews ، Zakia Hossain ، سالمندان ، خدمات سالمندی حمایتی ، اضطراب و افسردگی ، عملکرد فیزیکی