بررسی مصرف آب مشترکین خانگی بر اساس رویکرد مدیریت مصرف آب (مطالعه موردی شهر ساری)

یکی از مولفه های مرتبط با توسعه پایدار در بخش آب، مدیریت مصرف آب است. مصرف صحیح علاوه بر جلوگیری از مصرف بیرویه آب، موجب حفظ منابع آبی برای نسلهای آینده خواهد بود. برای مدیریت مصرف در بخش شبکه و انشعابات لازم است از هدررفت آب جلوگیری شود. در این تحقیق اطلاعات مصرف آب حدود ۶۸,۰۰۰ مشترک خانگی شهری ساری در سال ۱۳۹۹ با هدف یافتن ظرفیتهای احتمالی هدررفت ظاهری آب، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و به بررسی ارتباط عواملی از قبیل قدمت کنتور، قطر انشعاب و آحاد اشتراک با مصرف آب پرداخته شد. با بررسی مصرف آب مشترکین مشخص شد، حدود ۵۸ درصد از مشترکین خانگی شهر ساری، ساختمانهای یک واحدی هستندو بیشترین میانگین مصرف آب نیز متعلق به این ساختمانها است. ساختمانهای دو و سه واحدی کمترین مصرف آب را در بین ساختمان ها دارند و احتمال هدررفت ظاهری در این واحدها وجود دارد. مشترکینی که کنتورهای آنان جدیدتر است حدود ۱۲ درصد کمتر از میانگین شهر ساری مصرف آب دارند. اثر قطر انشعاب در خطای اندازه گیری کنتور و به تبع آن مصرف ظاهری۵ کمتر از واقعی در شهر ساری ناچیز برآورد میشود.

کلیدواژه ها:

مصرف آب ، مشترکین خانگی ، مدیریت مصرف ، هدررفت ظاهری ، هدررفت آب ، توسعه پایدار