تاثیر هوش معنوی بر سازگاری اجتماعی و خودکنترلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

انسان به عنوان موجودی اجتماعی همواره درصدد کسب مهارت هایی جهت ارتباط خود با دیگران بوده تا به این ترتیب به سازگاری با محیط نائل شود. سازگاری به معنای توانایی فرد برای تطابق با محیط اطراف تعریف می شود و دارای ابعاد مختلفی از جمله ، اجتماعی، خانوادگی، عاطفی، بهداشتی، تحصیلی و غیره می باشد هوش معنوی و تاثیرات آن بر متغیرهای رفتاری از جمله موضوعات نسبتا جدید و درعین حال مهمی است که در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع مروری است که مراجعه شده به مقالات و کتاب های معتبر در حوزه سازگاری اجتماعی و خود کنترلی. زمینه و هدف این تحقیق راهکارهای مختلفی در جهت بهبود سازگاری اجتماعی و خودکنترلی دانش آموزان پیشنهاد شده است که یکی از این راهکارها، آموزش هوش معنوی می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هوش معنوی بر سازگاری اجتماعی و خودکنترلی دانش آموزان ابتدایی است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع مروری است که مراجعه شده به مقالات و کتاب های معتبر در حوزه سازگاری اجتماعی و خود کنترلی.نتایج تحقیق نشان داد که آموزش هوش معنوی بطور معنی دار موجب افزایش سازگاری اجتماعی و خودکنترلی دانش آموزان می شود .

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، سازگاری اجتماعی و خودکنترلی دانش آموزان