آسیب شناسی تربیت دینی با تاکید بر آرای استاد مطهری

در این مقاله معناشناسی آسیبشناسی تربیت دینی به بحث گذاشته میشود و پس از اصطلاح شناسی آسیبشناسی در ادبیات علوم اجتماعی، این اصطلاح در حوزه ی دین پژوهی مورد بررسی قرار گرفته و بر همین اساس مولفه های مهم مفهومی آسیب شناسی تربیت دینی تعیین میگردد. سپس به شناخت عوامل آسیب شناسی تربیت دینی و تقسیم آن به دو دستهی کلی درونی و بیرونی و بررسی نقش خواص در ایجاد آسیب ها و نیز ویژگی بازدارندگی ایشان از آسیب، در صورت عمل درست به رسالت خویش، میپردازد. تحریف و واژگونی حقایق ناب اسلام، به عنوان مهمترین عامل آسیب رساننده به تربیت دینی و زیربنا و اساس هر آسیب دیگر، معرفی و بررسی میشود و با اتکا به آراء و اقوال استاد مطهری، مواردی از این آسیب ها ذکر میگردد. همچنین به عنصر خرافه، ارتجاع و بدعت و تاثیرات مخرب آنها بر تربیت دینی و نیز تاثیر برداشته ای التقاطی و متجدد مآبانه در این زمینه می پردازد

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، آسیب شناسی دینی ، آسیب شناسی اجتماعی ، التقاط ، بدعت.