مقایسه راهبردهای مقابله ای و سبک های اسنادی در دانش آموزان دارای اختلال نوشتاری و عادی استان زنجان

هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای مقابله ای و سبک های اسنادی در دانش آموزان دارای اختلال نوشتاری و عادی استان زنجان بود. این پژوهش علی- مقایسه ای و از نوع در دسترس بوده، جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان استان زنجان بودند که از بین آنها ۸۰ نفر به صورت خوشه ای چند مرحله ای در دو گروه دارای اختلال نوشتاری ۴۰ نفر و فاقد ۴۰ نفر قرار گرفتند، بدین صورت که از کلیه مناطق استان زنجان ۴ منطقه به صورت تصادفی انتخاب و سپس از هر منطقه انتخاب شده ۲ مدرسه برگزیده شدند، و در مرحله آخر در هر کدام از مدارس ۱۰ دانش آموز انتخاب شدند. البته لازم به ذکر است پژوهشگر برای تشخیص بهتر دانش آموزانی که در گروه دارای اختلال نوشتاری قرار گرفته بودند، یک معاینه تشخیصی به عمل آورد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های سبک های اسنادی سلیگمن و همکاران ASQ بود. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین راهبرد مقابله ای در دانش آموزان عادی بالاتر از گروه دانش آموزان دارای اختلال نوشتاری است. همچنین آزمون های معنی داری MANOVA در رابطه با عامل گروه بندی دانش آموزان ( عادی و اختلال نوشتاری) و جنس و تعامل گروه و جنس در سطح ۰/۰۵ معنی دار نبودند، بنابراین عوامل گروه (عادی و اختلال نوشتاری) و جنسیت بر متغیرهای وابسته خرده مقیاس های سبک های اسنادی معنی دار نیستند، بنابراین بین سبک های اسنادی دانش آموزان دختر و پسر عادی و دارای اختلال نوشتاری تفاوت وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله ای ، سبک های اسنادی ، اختلال نوشتن