مقایسه مهارت خلاقیت در دانشجویان سال اول تا چهارم کارشناسی پرستاری

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJNR-8-1_006

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: آموزش پرستاری مسوول ایجاد محیطی است که بتواند یادگیری دانشجویان و کسب مهارت های شناختی، عاطفی و روان حرکتی را تسهیل نماید. امروزه ارایه مراقبتی ماهرانه و چند بعدی در محیط ها و بخش های مختلف، یک ضرورت است. دانشجویان پرستاری در محیط آموزشی برای انجام وظیفه به عنوان مراقبین بالینی سالم، شایسته، بصیر و نوآور، در محیطی که اطلاعات و موقعیت بالینی دایما تغییر می کند، آماده می شوند. در بحبوحه انفجار اطلاعات بهداشتی ضروری است دانشجویان به ابزارها و تجربیاتی مجهز شوند که به آن ها بیاموزد چگونه فکر کنند، تا فهم و یادگیری مادام العمر را ارتقا دهند. هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه مهارت خلاقیت و مولفه های آن در دانشجویان سال اول تا چهارم دوره کارشناسی پرستاری بود. روش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان سال اول تا چهارم کارشناسی پرستاری شاغل به تحصیل در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند. ابزار گردآوری داده ها را آزمون ۶۰ سوالی خلاقیت عابدی به همراه سوالات مربوط به مشخصات فردی تشکیل داده است. از ۳۸۰ دانشجو، ۳۲۲ نفر با تکمیل کامل و عودت پرسشنامه ها در این مطالعه شرکت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون آماری آنالیز واریا نس یک طرفه و آزمون تی مستقل برای مقایسه مهارت خلاقیت در سال های مختلف تحصیل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین امتیاز مهارت خلاقیت دانشجویان در کل ۳۱/۱۳±۱۹/۱۳۶ می باشد که نسبت به میانگین هنجاریابی شده در ایران بیشتر است. دانشجویان در ۴ مولفه خلاقیت میانگین های نزدیک یا مساوی با نمرات هنجار شده در ایران را کسب نموده اند. نتایج یافته ها در مقایسه میانگین مهارت خلاقیت در کل و در مولفه های ابتکار و سیالیت در دانشجویان سال های مختلف تحصیلی اختلاف معناداری را نشان نداد. در حالی که این اختلاف در مولفه های بسط (۰۱۹/۰=p ، ۳۵/۳=F) و انعطاف پذیری (۰۳۹/۰=p ، ۸۲/۲=F) در دانشجویان سال های مختلف تحصیلی معنادار بود. نتیجه گیری: دانشکده های پرستاری ضمن ایجاد فرصت های مناسب و کافی به منظور رشد خلاقیت، یادگیری مستقل و خودجوش، باید فضای مناسب، پذیرا و اعتمادآمیزی را برای تسهیل در رشد مهارت های سوال کردن و ارایه راه حل های غیر منتظره دانشجویان تامین کنند تا در طول سال های مختلف تحصیلی این مهارت حیاتی رشد قابل ملاحظه ای را نشان دهد. همچنین بازنگری در برنامه ریزی آموزشی و طراحی دروس متناسب با نیازهای خلاقیت دانشجویان ضرورت دارد.