بررسی تاثیر آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بر دانش، نگرش و عملکرد و میزان رضایت شغلی پرستاران

   بررسی تاثیر آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بر د انش، نگرش و عملکرد و میزان رضایت شغلی پرستاران   محمد علی حسینی - دکتر حسین کاکوئی - شیوا شاه زیدی - مارال دیبایی   چکیده   مقدمه : یکی از مسا ی ل مطرح در مدیریت خدمات پرستاری پایین بودن و یا عدم رضایت شغلی پرستاران می باشد . از عوارض پایین بودن رضایت شغلی می توان از کاهش کیفیت مراقبت، ترک خدمت پرستاران، غیبت از کار و ... نام برد . محققان روش هایی را برای مقابله با کاهش رضایت شغلی عنوان کرده اند که از آن جمله می توان به آموزش و اجرای برنامه ارتقاء مستمر کیفیت اشاره نمود که رضایت پرستاران و بیماران را در پی دارد . هدف از این پژوهش تعیین تاثیر آموزش ارتقاء مستمر بر میزان رضایت شغلی و تغییرات دانش، نگرش و عملکرد پرستاران بوده است.   مواد و روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی دو گروهی ، نمونه ها (۱۵ نفر گروه آزمون و ۳۰ نفر گروه شاهد) به صورت مبتنی بر هدف از دو بیمارستان شهدای تجریش و طالقانی شهر تهران انتخاب شدند. ابزار پرسشنامه سنجش رضایت شغلی و پرسشنامه سنجش دانش، نگرش و عملکرد بود که ابتدا هر دو گروه از نظر رضایت شغلی و میزان دانش، نگرش و عملکرد در خصوص ارتقاء مستمر کیفیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس گروه آزمون طی یک کارگاه دو روزه ارتقاء مستمرکیفیت به روش (فوکوس- پی، دی، سی، ای) آموزش داده شد و بلافاصله پس از آن فقط گروه آزمون مورد سنجش رضایت و میزان تغییرات دانش، نگرش و عملکرد قرار گرفت و نزدیک به دو ماه انجام فرآیندها پیگیری شده و بعد از طی آن مجددا از هر دو گروه آزمون رضایت شغلی به عمل آمده و میزان تغییرات دانش، نگرش وعملکرد آنان اندازه گیری شد . نتایج به دست آمده از آزمون ها در دو گروه شاهد و مورد قبل و بعد از آموزش با هم مقایسه شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای تی مستقل، تی زوجی و تحلیل اندازه های مکرر استفاده شد.   یافته ها: اختلاف معناداری در هیچ یک از متغیرهای رضایت شغلی و متغیر دانش، نگرش و عملکرد در گروه شاهد به وجود ن یامد . نتایج آزمون نشان داد که در مورد متغیرهای فوق اختلاف معناداری پس از مداخله مابین دو گروه شاهد و آزمون وجود دارد و اختلاف معناداری در میانگین نمرات اکتسابی هر دو متغیر در زمان های پیش، بلافاصله و دوماه پس از آزمون در گروه آزمون وجود دارد (۰۵/۰ p < ).   بحث: به دلیل اینکه آموزش ارتقاء مستمر کیفیت در کوتاه مدت نمی توانست بر متغیر حقوق و پرداخت تاثیرگذار باشد این متغیر از متغیرهای پرسشنامه رضایت شغلی حذف شده است و در این تحقیق مورد بررسی قرار نگرفته است و در کل یافته های این تحقیق نشان داد که آموزش ارتقاء مستمر کیفیت موجب افزایش رضایت شغلی و تغییر در جهت بالا بردن دانش نگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بیمارستان های شهدای تجریش و طالقانی شهر تهران گردیده است.   نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش ارتقاء مستمر کیفیت موجب تغییر در دانش، نگرش و عملکرد پرستاران شده و آنرا ارتقاء داده است . همچنین یافته های حاصل از این پژوهش حاکی از این بود که میزان رضایت شغلی پرستاران با آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بالا رفته است   واژه های کلیدی: ارتقاء مستمر کیفیت، رضایت شغلی، دانش، نگرش و عملکرد، پرستاران