تاثیر شیوع ویرووس کووید۱۹ بر تحرک مستقل و فعالیت بدنی کودکان- مطالعه کیفی

هدف این مطالعه بررسی تحرک مستقل و فعالیت بدنی کودکان در طول همه گیری کووید۱۹ از دیدگاه کودکان و مادران آنها بود. ۵۰ مادر در دامنه سنی ۳۴ تا ۴۲ سال و یک فرزند هر مادر در دامنه سنی ۷ تا ۱۲ سال که در مناطق شهری و روستایی اصفهان زندگی می کردند در پژوهش شرکت کردند.سه موضوع از طریق یک تحلیل موضوعی بازتابی شناسایی شد: (۱) ایمن نگه داشتن همه از ابتلا به کووید(۲) ۱۹ تغییر در الگو و انواع فعالیت و (۳) تاثیرات اجتماعی خانواده، دوستان و انجمن. شرکت کنندگان افزایش انجام فعالیتهای بدون ساختار و کاهش فعالیت بدنی ساختاریافته در طول همه گیری کووید۱۹ را که به عنوان یک تغییر مثبت بوجود آمده بود گزارش دادند. به دلیل وجود قوانینی چون فاصله گذاری اجتماعی و بعضا تعطیلی اماکن اجتماعی و ورزشی مادران و کودکانشان بیشتر وقت خود را در خانه می گذراندند و این موضوع باعث بوجود آمدن احساسات منفی نظیر اضطراب و استرس در آنها شده بود. از طرفی مادران اعلام نمودند که فرصت بیشتری برای انجام کارهای خود به دست آورده اند. یافته ها تاثیر همه گیری کووید۱۹ را بر شبکه های دوستی اجتماعی برای خانواده ها و تغییر در الگوهای فعالیت کودکان به سمت بازی های بدون ساختار نشان داد. در کل شرایطی که همه گیری کووید۱۹ در خانواده ها و جامعه بوجود آورده باعث کاهش اجتماع کودکان، افزایش فعالیت های بدنی بدون ساختار، کاهش فعالیت های بدنی ساختار یافته ، افزایش بازی خواهران و برادران با یکدیگر و افزایش زمان قابل استفاده برای مادران شده است.

کلیدواژه ها:

کودکان ، فعالیت های بدنی ساختار نیافته ، کووید ۱۹ ، مادران ، قرنطینه