بررسی سموم قارچی و راه های شناسایی واکنش به آسیب دی ان ای در قارچها

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 226

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIHAMAYESH06_058

تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

آسیب سلولی و بافتی منتج از استرس اکسیداتیو از طریق افزایش پراکسیداسیون چربی، آسیب DNAو پروتئینها و در نهایت مرگ سلولی ایجاد میگردد. عوامل بیرونی و درونی متفاوتی ازجمله مایکوتوکسین ها در ایجاد مکانیسم آسیب زای فوق و تولید مولکولهای حیاتی بدن ازجمله مالون دی آلدئید و هیدروکسی گوانوزین نقش دارند. عواملی مختلفی مانند گونه های اکسیژن فعال، پرتوهای فرابنفش، ایکس و گاما، مواد شیمیایی جهش زا و خطای همانند سازی دی ان ای قادراند به دی ان ای موجودات زنده آسیب وارد کنند. مایکوتوکسین ها متابولیت های ثانویه و طبیعی برخی از گونه های قارچی، به عنوان رایج ترین آلاینده های مواد غذایی و خوراکی در جهان شناخته میشوند. این ترکیبات سمی به عنوان یک تهدید جدی برای سلامت انسان و حیوان مطرح میگردند.بقای موجودات زنده وابسته به توانایی آنها در حفاظت از یکپارچگی و صحت ژنوم است؛ بنابراین موجودات در برابر عواملی که به دی ان ای آنها آسیب وارد میکند واکنش نشان داده و مقدار قابل توجهی از انرژی متابولیک خود را در راه فعال کردن شبکه ی پیچیده ی واکنش به آسیب دی ان ای صرف می کنند.مدلهای قارچی سهم مهمی در شناسایی شبکه ی پیچیده واکنش به آسیب دی ان ای داشته اند. مهمترین روشهای واکنش به آسیب دیانای در قارچها شامل توقف چرخه ی سلولی، ترمیم دی ان ای آسیب دیده، مرگ سلول در اثر آسیب دیانای و واکنشهای خودمختار هسته به آسیب دی ان ای است. تعداد گونه های قارچی موجود حدود ۱/۵میلیون عدد برآورد شده است که تا امروز کمتر از ۱۰درصد آنها توصیف شده اند. با پیشرفت های اخیر در زیست شناسی مولکولی و توسعه فناوری هایی مثل توالی یابی ژنی و ژنومی، کشف و شناسایی گونه های جدید در گروه های مختلف موجودات زنده به ویژه قارچ هاروند افزایشی به خود گرفته است.با توجه به ناکارآمدی روشهای مبتنی بر ریخت شناسی برای شناسایی گونه های قارچی، استفاده ازتکنیک های دیدمبتنی بر داده های DNAجایگاه خاصی را در شناسایی سریع و دقیق گونه های قارچی پیدا کرده است.رمزینه گذاری یا بارکدگذاریDNAدر مرکز ثقل راهکارهای نوین برای شناسایی قارچها واقع شده استو ازسابقه ۱۰ساله در شناسایی قارچها و شبه قارچها برخوردار میباشد.پژوهشها نشان داده است که عوامل واکنش به آسیب دیانای میتوانند اهداف مناسبی برای مهار قارچها باشند؛ اما مطالعات بیشتری برای تعیین ارتباط بین مسیرهای واکنش به آسیب دیانای و سایر فعالیتهای حیاتی قارچها مورد نیاز است.

نویسندگان